پدرم گفت او را كه:تو از كجايى؟گفت:از شام.گفت:از كدام شهر؟ گفت:از بيت المقدّس.گفت:كتابين خوانده‌اى-يعنى تورات و انجيل؟گفت:

آرى.

گفت:اى برادر اهل شام!امّا ابتداى طواف آن بود كه چون خداى تعالى فريشتگان را گفت: إِنِّي جٰاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً... ،ايشان گفتند: أَ تَجْعَلُ فِيهٰا مَنْ يُفْسِدُ فِيهٰا [1]-الآية حق‌تعالى گفت: إِنِّي أَعْلَمُ مٰا لاٰ تَعْلَمُونَ [2].

ايشان بترسيدند،گفتند:به نادانى،ما [3]بر خداى اعتراض كرديم،بيامدند و در [4]خداى تضرّع كردند و گرد عرش طواف كردن [5]،خداى تعالى به ايشان نظر كرد و رحمت [6]فروفرستاد.آنگاه در زير عرش خانه‌اى بنهاد بر چهار ستون از زبرجد سبز، و آن را غاشيه‌اى ساخت از ياقوت سرخ،و آن را بيت الضّراح نام نهاد.آنگاه فريشتگان را گفت:طواف عرش رها كنى و گرد اين خانه طواف كنى،و آن بيت المعمور است كه خداى تعالى آن را ياد كرد در قرآن.هر روز هفتاد [7]هزار فريشته در آنجا شوند تا به روز قيامت نيز به آنجا نرسند.

آنگاه خداى تعالى جماعتى فريشتگان را به زمين فرستاد،گفت:در برابر اين خانه در [8]زمين خانه‌اى كنى به اين طول و عرض و ارتفاع،تا چنان كه شما [9]طواف اين خانه مى‌كنى،اهل زمين طواف آن خانه كنند.مرد گفت:راست گفتى اى پسر رسول خداى،همچونين بود.

و در خبر است كه:يك روز جبريل-عليه السّلام-به نزديك رسول آمد،و عصابه‌اى بر سر بسته،گرد برآن عصابه نشسته بود.رسول-عليه السّلام-گفت:اين گرد چيست؟گفت:من به زيارت خانه كعبه بودم،جماعتى فريشتگان با من بودند، زحمت كردند در طواف بر يكديگر،اين گرد پرهاى [10]ايشان است.