أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ،يا به نزديك ايشان غيب است كه ايشان ازآنجا مى‌نويسند اين محالات كه مى‌گويند و به اعتقاد كرده [1].

آنگه رسول را گفت-صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم-:

فاصبر لحكم ربّك، صبر كن براى حكم خداى تو [2]. وَ لاٰ تَكُنْ كَصٰاحِبِ الْحُوتِ ،و چون خداوند ماهى مباش،يعنى يونس-عليه السّلام-كه استعجال كرد به عذاب قوم و خشم گرفت بر ايشان،بل از حقّ تو آن است كه با ايشان مدارا كنى و مهلت دهى ايشان را. إِذْ نٰادىٰ ،چون ندا كرد و خداى را بخواند [3]،و او مكظوم و مغموم بود و اندوه رسيده،و نداى او آن بود كه خداى تعالى از او حكايت كرد در سورة الأنبياء: فَنٰادىٰ فِي الظُّلُمٰاتِ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ سُبْحٰانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّٰالِمِينَ [4].

لَوْ لاٰ أَنْ تَدٰارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ ،اگر نه آنستى كه نعمتى دريافت[او را] [5]از خداى تو [6]،يعنى رحمتى. لَنُبِذَ بِالْعَرٰاءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ ،او را بينداختى به صحرا و او مذموم و نكوهيده بودى.و«عراء»زمينى باشد خالى و عارى از گياه و نبات و بنا و آدمى،و اصل او از عرى است،قال الشّاعر:

و نبذت بالأرض العراء ثيابي
فَاجْتَبٰاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصّٰالِحِينَ ،برگزيد خداى تعالى او را[و او را] [7]از جملۀ صالحان كرد،يعنى نام او از [8]جملۀ پيغمبران صالح بنوشت و حكم كرد به صلاح او،و اين«جعل»به معنى حكم و تسميه باشد.

وَ إِنْ يَكٰادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصٰارِهِمْ لَمّٰا سَمِعُوا الذِّكْرَ ،سبب نزول [9]