نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 17 صفحه : 95
الاسلام،گفتند:ضمير راجع است با دين مسلمانى،يعنى تا بدانند كه دين مسلمانى حق است.و گفتند:مراد قرآن است،گفت:بدانى كه قرآن حق است و از قبل خداى است-جل جلاله-و گفتند:محمد است-صلى اللّٰه عليه و آله [1]. أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ ،كفايت نيست اى محمد كه خداى تو گواه است بر همه چيزها؟و جار مجرور در جاى [2]فاعل«كفى»است در محل رفع،و«انه»و ما بعده در محل نصب بوقوع الكفاية عليه.و«كفى»را دو مفعول بايد:مفعول اول محذوف است و تقدير اين است:أ و لم يكفك ربك [3]كونه شهيدا على كل شىء.
آنگه گفت: أَلاٰ إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ ،ايشان يعنى كافران در شكاند از لقاء ثواب و عقاب خداى تعالى. أَلاٰ إِنَّهُ ،الا و خداى تعالى عالم است به همه چيزى و عالمى [4]او به همه چيزها محيط است.و محيط در جاى ديگر به معنى قادر آمد،فى قوله: وَ اللّٰهُ مِنْ وَرٰائِهِمْ مُحِيطٌ [5]،يعنى در قبضۀ قدرت اواند،ازآنجا بيرون نتوانند شدن.پس [6]دو معنى دارد:يكى عالمى،يكى قادرى،و در عالمى فرمود: ...وَ أَنَّ اللّٰهَ قَدْ أَحٰاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً [7].