و آن روز كه عرض كنند آنان را كه كافر شدند بر دوزخ،ببردى خوشيهاتان در زندگانى دنيا و برخوردار شدى به آن،امروز جزا كنند شما را عذاب خوارى به آنچه بزرگوارى كردى در زمين به ناحق و به آن فسق كه كردى [1].

و ياد كن برادر عاد را چون بترسانيد قومش را به ريگستان و گذاشته بودند [2]پيغامبران از پيش او و از پس او كه نپرستى الا خداى را كه من مى‌ترسم بر شما [3]عذاب روز بزرگ.

گفتند آمدى به ما تا برگردانى ما را از خداى [4]ما؟بيار به ما آنچه وعده مى‌دهى اگر از جمله راست‌گويانى.

[256-ر] ،گفت علم به نزديك خداى است و برساند به شما آنچه فرستاده‌اند مرا به آن و لكن من مى‌بينم شما را گروهى كه نمى‌دانيد.

چون بديدند ابرى برابر واديهاشان،گفتند:اين ابرى است باران‌دهنده ما را [5]،بل او آن است كه شتاب كردى به آن،بادى است و در او عذابى دردناك.

هلاك كند هر چيزى را به فرمان خداى در روز آمدند نبينند الا خانه‌هايشان.چنين جزا كنيم [6]گروه گناهكاران را.