پس از سؤال به دليلى ديگر،چه اين قول به دليل الخطاب باشد.جواب بهتر از اين آن است كه،آيت خاص است به متقيانى كه موصوف باشد [1]به اين صفات و ممتنع نبود كه ايشان را از پس سؤال گور مرگ نباشد،بل منعم [2]باشند و زنده در گور،دليله

قوله -عليه السلام: القبر روضة من رياض الجنة-الخبر [3].

فَضْلاً مِنْ رَبِّكَ ،نصب او بر مفعول له باشد،اى لفضله. ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ،گفت:اين به فضل خداى است و نعمت او،و اين ظفرى است بزرگوار، يعنى،فوز به بهشت.

آنگه گفت: فَإِنَّمٰا يَسَّرْنٰاهُ بِلِسٰانِكَ ،ما اين قرآن آسان بكرديم بر زبان تو،و اين «ها»،كناية عن غير مذكور است [4].و گفتند:ما اين قرآن به لغت تو انزال كرديم و چنين ساختيم. لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ،تا همانا انديشه كنند اينان كه زبان و لغت ايشان است.

فَارْتَقِبْ ،انتظار كن آنچه تو را وعده داده‌ايم،كه ايشان نيز در حكم منتظران‌اند، ازآنجا كه به ايشان خواهد رسيدن،چنان كه به منتظران رسد.و قيل منتظرون دائرة عليك و انما هى عليهم،گفتند:ايشان نيز گوش به مرگ و ذهاب دولت [5]و رجوع كار با ايشان مى‌دارند.