نهادند فرمان او را براى ظهور حجت بر ايشان و تتابع معجزات و تظاهر آيات و بينات ايشان پس از امروز در حكم معاندان‌اند به بغى و حسد.

مجاهد گفت:محاجت [1]ايشان به اين بود كه گفتند،كتاب ما پيش از كتاب شماست و رسول ما پيش از رسول شماست،و ما به حق اولى‌تريم از شما.

و قولى ديگر آن است كه: مٰا اسْتُجِيبَ لَهُ ،يعنى،للنبى-عليه السلام-پس ازآن‌كه خداى تعالى دعاى رسول اجابت كرد و آن معجزات كه او درخواست اقامت كرد.

وجه ديگر [2]آن است كه گفتند:پس ازآن‌كه خداى تعالى دعاى او در [3]كفار اجابت كرد و ايشان روز بدر به شمشير او كشته شدند و دعاى او-عليه السلام-به مكه در ايشان رسيد به قحط و سختى [4]تا از ضرورت [5]مردار بخوردند و پوستهاى چهارپايان بر آتش نهادند و بخوردند و آن[178-پ]دعا كه كرد در نجات مستضعفان از دست متغلبان قريش و [6]مكه خداى تعالى اجابت كرد و ايشان را برهانيد،چون عمار و جز او. حُجَّتُهُمْ دٰاحِضَةٌ [7]،براى ازدواج و مناسبت محاجت گفت.و گفتند:به لفظ حجت[گفت و معنى شبهت خواست،ازآنجا كه بر باطل حجت نباشد.و گفتند:براى آن حجت] [8]خواند آن را على حكاية قولهم و اعتقادهم ان ذلك حجة.و دليل بر آنكه چنين است،آن است كه اگر حجت بودى،داحض و [9]زائل و باطل نشدى.گفت:آن شبهت كه ايشان مى‌آرند در معرض حجت به نزديك خداى تعالى باطل است. وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ ،و بر ايشان خشم است از خداى تعالى. وَ لَهُمْ عَذٰابٌ شَدِيدٌ ،و ايشان را عذابى باشد در قيامت سخت.

اَللّٰهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتٰابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزٰانَ ،او آن خداى است كه كتاب فروفرستاد بحق و درستى و راستى و ترازو،و او عبارت است از عدل و انصاف و سويت و آن‌كه مردمان را فرمودند تا در معاملت و معاشرت و مخالطت با يكديگر چون