آرزويى،و گفتند:ما چنين و چنين خواهيم،رسول-عليه السّلام-از ايشان هجران كرد يك ماه،تا آيت تخيير [1]بيامد،و خداى تعالى فرمود رسول را كه:ايشان را مخيّر كن ميان دنيا و آخرت،و هركه از ايشان اختيار دنيا كند،دست از او بدار،و آن را كه اختيار خداى و پيغامبر كند،او را [2]نگاه‌دار چون قانع شده باشد به آن‌كه مادر مؤمنان باشد و از پس تو شوهر نكند و حكم تو را [3]باشد و به قسمت تو راضى بود [4]، تا آن را كه خواهى تأخير كنى و آن را كه خواهى ايوا كنى و با خود گيرى،و اگر خواهى در كسوت [5]و نفقه و عشرت مساوات [6]كنى و اگر خواهى تفضيل دهى بعضى را بر[4-ر]بعضى ايشان را بر تو اختيارى نباشد.رسول-عليه السّلام-با آن‌كه خداى تعالى او را اين رخصه [7]داد و از ميان ايشان تسويه كرد در همه چيزها مگر يك زن كه رسول را بايست كه او را طلاق دهد.او حقّ خود از نفقه و قسمت [8]رها كرد و نصيب خود و نوبت خود به عائشه داد،و آن سوده بنت زمعه بود.بعضى دگر گفتند:

چون آيت تخيير آمد،زنان بترسيدند كه نبادا [9]كه رسول-عليه السّلام-طلاق دهد ايشان را،گفتند:يا رسول اللّه!ما به قسمت تو راضى شديم،آنچه تو را راى است مى‌فرماى و ما را رها كن تا در تحت حكم تو مى‌باشيم.خداى اين آيت بفرستاد،و گفت:اين تخيير از جهت من است.رسول-عليه السّلام-از زنان پنج كس را ارجا فرمود و آن سوده بود و جويريه و صفيّه و ميمونه و امّ حبيبه،و چهار را ايوا كرد و آن، عائشه بود و حفصه بود و امّ سلمه و زينب و ميان ايشان در قسمت مساوات كرد.

مجاهد گفت:معنى آن است كه عزل كنى آن را كه خواهى از ايشان بى‌طلاق و آن را كه خواهى نزديك گردانى و از آنان كه عزل كرده باشى،اگر خواهى بعضى را بازآرى [10].