قتاده و سدّى گفتند:قطّنا،اى عقوبتنا،عقوبت ما تعجيل كن در دنيا.عطا گفت، اين آن است كه نضر بن الحارث گفت،اللّهمّ ان كان[هذا] [1]هو الحقّ من عندك فامطر علينا حجارة من السّماء او ائتنا بعذاب اليم [2].و خداى در شأن او بفرستاد: سَأَلَ سٰائِلٌ بِعَذٰابٍ وٰاقِعٍ، لِلْكٰافِرينَ [3].سعيد جبير گفت:يعنى حظ و نصيب ما از بهشت تعجيل كن.فرّا گفت:قطّ،در كلام عرب«خطّ» [4]باشد و چك [5]را از اين جا قطّ گويند.ابو عبيده و كسائى گفتند:قطّ،خطّى [6]باشد كه كسى را بر نويسند به عطايى.و قال الاعشى [7].

و لا الملك النّعمان يوم لقيته بغبطته يعطى القطوط و يأفق
اى،يفضل و يعلو،يقال:فرس افق و ناقة افقة اذا فضلا على غيرهما.مجاهد گفت:قطّنا حسابنا،حساب ما تعجيل كن.و كتاب شما را قطّ گويند و اصل كلمت از كتابت است،يقال:خطّ [8]الكتاب و قطّه [9].و قياس چنان ره مى‌نمايد كه قط،قطع باشد،و القطّ فعل منه به معنى مفعول،براى آن‌كه آن خطّ [10]يا برات كه بنويسند ببرند از اصل كاغذ،و القطّ القطع بالعرض،و القد القطع بالطّول.و منه قول ابن عبّاس:كانت ضربات على ابكارا اذ استطال قدّ و اذا اعترض قطّ.

آنگه رسول را-عليه السّلام-گفت:صبر كن بر گفتار و ايذاى ايشان،گفت:

اِصْبِرْ عَلىٰ مٰا يَقُولُونَ ،صبر كن بر آنچه ايشان مى‌گويند، وَ اذْكُرْ عَبْدَنٰا دٰاوُدَ ذَا الْأَيْدِ ،و بندۀ ما را داود را-كه خداوند قوّت بود-ياد كن.و گفتند:يعنى قوى بود در عبادت. إِنَّهُ أَوّٰابٌ ،كه او توبه‌كننده و بازآينده بود هروقت و هر ساعت توبه نو كردى [11].

سعيد جبير گفت: أَوّٰابٌ ،به لغت حبش،مسبّح باشد.ابو هريره روايت كرد كه رسول-عليه السّلام-گفت:زرقۀ چشم خجسته باشد،و داود-عليه السّلام-از رق-