نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 13 صفحه : 83
بودند.و گروهى گفتند: اِبْنُ اللّٰهِ [1]...،پسر خداى است و آن نسطوريان بودند.و گروهى گفتند: ثٰالِثُ ثَلاٰثَةٍ [2]...،و آن اسرائيليان بودند.و قومى گفتند:دروغزنى بود كه او را پدرى پيدا نبود،و آن جهودان بودند.و گروهى گفتند:بندۀ خداى و پيغامبر خداى بود،و آن مسلمانان بودند.
آنگه گفت:[15-پ][ [3]فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا ،واى بر كافران از حضور روزى عظيم،يعنى روز قيامت! أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ ،چه بينا و چه شنوااند،چه نيكو مىبينند و چه نيكو مىشنوند،يعنى در دنيا كه سراى تكليف بود از ديدن و شنيدن كور و كر بودند ازآنكه نظر نكردند و حق نشناختند و علم به او حاصل نكردند.امروز كه علوم ضرورى است و آنچه خبر بود عيان است،و آنچه گمان بود يقين است،چه نيكو مىبينند و نيك [4]مىشنوند!و اين بناى تعجّب است و متضمّن معنى تهديد و وعيد است. يَوْمَ يَأْتُونَنٰا ،نصب است بر ظرف من قوله: أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ ،چه نيك بينند و شنوند آن روز كه به ما آيند،يعنى روز قيامت! لٰكِنِ الظّٰالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلاٰلٍ مُبِينٍ ،و لكن كافران امروز در ضلال و گمراهىاند از شناختن حق در دار دنيا،براى آنكه به دليل و نظر مىبايد شناخت،و ايشان نظر نمىكنند.