جبّارى بدبخت.

و سلام بر من آن روز كه بزادم و آن روز كه بميرم و آن روز كه برانگيزند مرا زنده.

آن عيسى پسر مريم است، گفتار درست آن‌كه در او شك مى‌كنند [1].

نباشد خداى را كه بگيرد از فرزندى [2]،پاك است [3]چون حكم كند كارى، گويد آن را بباش بباشد.

و خداى،او خداى من است و خداى شما،بپرستى او را،اين راهى است راست.

مختلف شدند جماعات از ميان ايشان،واى بر آنان كه كافر شدند از حضور روزى بزرگ.

چه نيك شنوند و نيك بينند آن روز كه به ما آيند لكن كافران امروز در گمراهى‌اند روشن.

قوله تعالى: كهيعص، ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيّٰا ،ابو عمرو خواند به كسر «ها»و فتح«يا»،و شاميان به عكس اين خواندند،و حمزه و خلف هر دو«ها»و «يا»مكسور خواندند.كسائى هر دو به اماله خواند.ابن كثير و عاصم و يعقوب بين- بين خواندند.باقى قرّاء،هر دو مفتوح خواندند.و حروف مقطّع خواند ابو جعفر،و «دال»و«صاد»اظهار كردند اهل حجاز و عاصم و يعقوب.

و مفسّران در معنى او خلاف كردند،عبد اللّه عبّاس گفت:نامى است از نامهاى خداى تعالى.بعضى دگر گفتند:نام سورت است.بعضى دگر گفتند:نام مهم‌ترين است كه خداى تعالى سوگند خورد به اين [4].كلبى گفت:ثناست كه خداى تعالى