بخلاف اصنام كه عاجزند و ضعيف و ذليل و مهين.

اَللّٰهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلاٰئِكَةِ رُسُلاً وَ مِنَ النّٰاسِ ،گفت:خداى تعالى برگزيند از فريشتگان رسولانى و از آدميان.سبب نزول آيت آن بود كه مشركان گفتند: أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنٰا [1]...،از ميان ما همه خداى پيغامبرى به محمّد داد كه يتيم أبو طالب است،خداى تعالى اين آيت فرستاد و گفت:اين چه انكار است و چه تعجّب است،خداى تعالى برگزيند از فريشتگان آن را كه او خواهد،چون:جبريل و ميكايل و جز ايشان،و از آدميان چون:نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمّد- صلوات اللّه عليه و عليهم. إِنَّ اللّٰهَ سَمِيعٌ [2]لأقوالهم [3]، بَصِيرٌ باحوالهم.

يَعْلَمُ مٰا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ مٰا خَلْفَهُمْ ،خداى داند آنچه پيش ايشان است و آنچه پس ايشان است،يعنى آن [4]بود پيش [5]آن‌كه ايشان را آفريد،و آنچه باشد پس از فناى ايشان،و كارها با خداى راجع باشد،و مرجع و مآل هر كار با اوست.

يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَ اسْجُدُوا وَ اعْبُدُوا رَبَّكُمْ ،اى آنان كه گرويده‌اى! ركوع كنى در نماز خداى را،و سجود كنى او را.

نافع گفت،مردى از اهل مصر عبد اللّه عمر را گفت:من پدرت را ديدم-عمر خطّاب را-كه اين سورت بخواند،دو جاى سجده كرد:يكى اين جا،و يكى في قوله تعالى:... أَنَّ اللّٰهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ [6]- الآية،پس اين سورت مفضّل است بر دگر سورتها به اين دو سجده،و اين از جملۀ سجده‌هاى سنّت است،كه سجده در فريضه [7]در اخبار ما [8]چهار سورت است:ا لم تنزيل [9]و حم السّجده [10]،و النّجم [11]،و اقرأ [12].مخالفان ما اخبارى آورده‌اند كه ظاهرش به آن ماند كه اين سجده‌ها فريضه است،و اخبار ما برآن آمده است كه: