پادشاهى آن روز خداى را[بود] [1]و حكم كند ميان ايشان،آنان كه ايمان آرند [2]و كنند كارهاى نيكو در بهشتهاى پرنعمت باشند.

و آنان كه كافر شدند و دروغ داشتند آيات ما را،ايشان را بود عذابى خواركننده.

و آنان كه هجرت كردند در راه خداى،پس بكشتند [3]ايشان را يا بميرند [4]روزى دهد ايشان را خداى روزى نكو،و خداى بهترين روزى‌دهندگان است.

[53-ر] در آورد ايشان را در جايى كه بپسندند [5]آن را،و خداى داناتر و بردبارتر [6]است.

آن و هركه عقوبت كند بمانند آنچه با او كرده باشند [7]،آنگه بغى كنند بر او، يارى دهد او را خداى كه خداى درگذارندۀ گناه است و آمرزنده.

قوله تعالى: إِنَّ اللّٰهَ يُدٰافِعُ -الآية،قديم-جلّ جلاله-در اين آيت گفت:خداى تعالى دفع كند از مؤمنان [8]دشمنان ايشان يك‌بار به قهر و يك‌بار به حجّت.و اين مفاعله از جملۀ آن است كه مختص بود به يك جانب،براى آن‌كه ايشان از خداى دفع نكنند چنان كه خداى از ايشان دفع كند،پس از باب طارقت النّعل و عافاه اللّه باشد. إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يُحِبُّ كُلَّ خَوّٰانٍ كَفُورٍ ،خداى دوست ندارد هر خيانت كننده‌اى را.و خائن آن باشد كه اظهار نصيحت كند و كتمان غشّ،امّا براى نفاق،