بگو:اى مردمان!من شما را ترساننده‌ام بيان‌كننده [1].

آنان كه ايمان آرند [2]و كنند نيكيها،ايشان را بود آمرزش و روزى با كرامت.

و آنان كه سعى كنند [3]در آيات ما عاجزكنندگان،ايشان اهل دوزخ باشند.

[52-ر] و نفرستاديم ما از پيش تو از پيغامبرى و نه بزرگوارى الّا چون [4]خواندى در انداختى ديو [5]در خواندن او منسوخ بكردى خداى آنچه انداخته ديو،پس محكم بكردى [6]خداى آيات خود،و خداى دانا و محكم كار است.

تا كند آنچه انداخته باشد ديو فتنه‌اى آنان كه در دلهاشان بيمارى باشد و سخت دلان و بيدادگران در خلافى دوراند.

تا بدانند آنان كه دادند ايشان را علم كه آن حقّ است از خداى تو،ايمان آرند به آن،خاشع [7]آن را دلهاى ايشان، خداى راهنماى [8]آنان است كه ايمان آرند [9]به ره راست.

[52-پ] زائل [10]نشوند آنان كه كافر شدند در شكّى از او،تا آيد بديشان قيامت ناگاه يا آيد به ايشان عذاب روزى نازاينده.