قتاده گفت:رسول-عليه السّلام-چون به كارزارى حاضر آمدى،گفتى:

ربّ احكم بالحقّ. و بعضى دگر گفتند،معنى آن است كه:ربّ احكم حكمك الحقّ.

قرّاء در آيت خلاف كردند،حفص خواند: قٰالَ رَبِّ ،على الخبر،و دگر مقريان [1]«قل»على الامر.و ابو جعفر خواند:ربّ احكم،به ضمّ«با»اتبع الضّمة الضّمّة.و باقى قرّاء،«ربّ»به كسر«با»ابقاء على اصله.و يعقوب خواند:ربّى احكم بالحقّ،بر افعل تفضيل به فتح«الف»و رفع«ميم»،چنان كه جمله باشد از مبتدا و خبر،يعنى خداى من حاكم‌تر است به حق. وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ الْمُسْتَعٰانُ عَلىٰ مٰا تَصِفُونَ ،و خداى ما بخشاينده و يارى خواسته است از او بر آنچه شما مى‌گويى و وصف مى‌كنى.ابن ذكوان عن ابن عامر خواند:على ما يصفون،بالياء خبرا عن الكفّار،و باقى قرّاء به «تا»ى خطاب] [2].