دشمن اگر آيد به شما[از من] [1]دينى،هركه پس‌روى [2]كند دين مرا گمراه نشود و بدبخت.

و هركه برگردد از ياد كرد من او را باشد زندگانى تنگ،و برانگيزيم او را [3]روز قيامت نابينا.

گويد بار خدايا!چرا برانگيختى مرا نابينا،و من بينا بودم.

گويد همچنين به تو آمد آيتهاى ما،تو آن را رها كردى [4]و همچنين تو را رها كنند امروز.

و همچنين جزا دهيم آن را كه اسراف كند و بنگرود [5]به آيتهاى خدايش و عذاب آخرت سختر [6]باشد و باقى‌تر.

ره ننمود ايشان را كه چند هلاك كرديم پيش [7]ايشان از امّتان كه مى‌روند در جايهاى ايشان [8]؟در اين آيتهاست خداوندان خرد را.

اگر نه سخنى است كه سابق شده است از خداى تو [9]،واجب بودى و وقتى كه نامزد.

صبر كن بر آنچه مى‌گويند و تسبيح [10]به شكر خدايت پيش از بر آمدن آفتاب و پيش از فروشدن [11]آفتاب و از اوقات