بخورى از خوشيها آنچه روزى كرديم شما را و طاغى مشوى [1]در آن‌كه فرود آيد بر شما خشم من،و هركه فرود آيد بر او خشم من،فروافتد .

و من آمرزنده‌ام آن‌كس را كه توبه كند و ايمان آرد و كار نيكو كند،آنگه راه يابد.

چه شتاب‌زده كرد تو را از قوم تو اى موسى؟ گفت:ايشان اينك براثر من‌اند،و بشتافتم به تو اى خداى من تا خشنود شوى.

گفت:ما بيازموديم قوم تو را از پس تو،و گمراه كرد ايشان را سامرى.

بازگشت [2]موسى با قومش خشمناك اندوهناك،گفت:اى قوم [3]!نه وعده كرد شما را خداى شما وعده‌اى نيكو [4]؟دراز شد بر شما روزگار يا خواستى كه حلال شود بر شما خشمى از خدايتان،خلاف كردى وعدۀ من [5]؟ گفتند:ما خلاف نكرديم وعدۀ تو را به اختيار خود،و لكن ما برگرفتيم بارها از حلىّ قبطيان،بينداختيم آن را،همچنين بينداخت سامرى.

برون [6]آورد ايشان را گوساله،تنى بى‌جان كه او را بانگى[بود] [7].گفتند:اين