بيافريديم [1]تو را براى خود.

برو تو و برادرت به آيتهاى من و سستى مكنى در ياد كردن من.

برويد به فرعون كه او از حدّ در گذشت.

بگوييد او را گفتارى نرم تا همانا او انديشه كند يا بترسد.

گفتند خداى ما!ما مى‌ترسيم كه شتاب كند بر ما يا نافرمانى كند.

گفت:مترسيد كه من با شماام، مى‌شنوم و مى‌بينم.

برويد [2]به او و بگويى كه ما رسولان خداى توايم بفرست و اما بنى اسرايل را و عذاب مكن ايشان را كه ما آورده‌ايم به تو معجزه‌اى از خداى تو و سلام بر آنكه پس‌روى كند هدى را.- ما را وحى كردند كه عذاب برآن است كه دروغ گويد و برگردد.

گفت:كيست خداى شما اى موسى؟ گفت:خداى ما آن‌كه بداد هر چيزى به خلقانش،پس لطف كرد با ايشان.

گفت:چيست حال امّتان پيشين؟ گفت:علم ايشان به نزديك خداى من است در نوشته كه گم نكند خداى من و فراموش نكند.

آن‌كه كرد براى شما زمين را گهواره و