نام کتاب : حق اليقين نویسنده : علامه مجلسى جلد : 2 صفحه : 557
نميتوان كرد در پوست درندگان و جايز نيست كه
بگويد در تشهد اول «السّلام علينا و على عباد اللّه الصالحين» زيرا كه تحليل نماز
به سلام است چون اين را گفتى سلام را گفتهاى و قصر نماز در هشت فرسخ و زياده است
و هرگاه قصر ميكنى روزه را نيز ميبايد افطار كرد و كسى كه در سفر روزه را افطار
نكند از او مجزى نيست و بر او قضاء واجبست و قنوت سنت واجبه است در نمازهاى
پنجگانه و نماز بر ميت پنج تكبير است و هر كه كم كند مخالفت پيغمبر كرده است و
ميت را از پائين قبر بايد برفق و هموارى برند و بلند گفتن بسم اللّه الرحمن الرحيم
در جميع نمازها سنت است.
و بعد از آن احكام زكاة مال و زكاة فطر را و
احكام حايض و مستحاضه را فرمود و فرمود روزه ماه مبارك رمضان فريضه است و روزه را
بنا بر ديدن ماه بايد گذاشت هم در روزه داشتن و هم در افطار كردن و نماز سنت را
جايز نيست كه بجماعت بكنند زيرا كه بدعت است و هر بدعتى ضلالت است و هر ضلالتى در
آتش است و بعد از آنكه بعضى از احكام روزه و حج را بيان كرد فرمود جايز نيست حج
مگر بعنوان تمتع و حج قران و افرادى كه عامه ميكنند نميباشد مگر از براى اهل مكه و
جمعى كه در آن حوالى باشند و پيش از ميقات احرام نميتوان بست و جهاد واجبست با
امام عادل و هر كه كشته شود از براى محافظت مال خود شهيد است و تقيه در بلاد تقيه
واجب است و قسمى كه كسى از براى تقيه بخورد از براى دفع ظلم از خود گناه و كفاره
ندارد و طلاق غير سنت كه سنيان ميكنند صحيح نيست و حضرت امير عليه السّلام فرمود
كه زنهار نخواهيد زنانى كه سنيان سه طلاق در يك مجلس ميگويند كه آنها شوهر دارند و
زياده از چهار زن آزاد را بعقد دائم نميتوان خواست و صلوات بر حضرت رسول صلّى
اللّه عليه و آله و سلّم و آل او واجب است در هر موطن كه نام آن حضرت مذكور شود و
در وقت عطسه كردن و وزيدن بادها يا كشتن حيوانات و غير آنها و دوستى دوستان
حقتعالى واجب است و دشمنى دشمنان خدا و بيزارى از ايشان و از پيشوايان ايشان واجب
است و نيكى پدر و مادر واجب است هر چند بتپرست و كافر باشند اما اطاعت ايشان و
غير ايشان در معصيت خدا جايز نيست زيرا كه اطاعتى نميباشد مخلوق را در معصيت خالق
و تذكيه حيوانى كه در شكم حيوان ديگر باشد بذبح كردن مادر آنست و حلال است و اگر
مو و پشم برآورده باشد و واجب است حلال دانستن متعه زنان و حج تمتع و عول و تعصيب كه
سنيان بگفته عمر در ميراث ميكنند بدعت است و مخالف قرآن است و با فرزند پدر و مادر
احدى ميراث نميبرد مگر زن و شوهر و كسى كه خدا از براى ايشان در قرآن سهمى قرار
كرده است اولى و احق است بميراث از كسى كه سهمى در قرآن نداشته باشد و ميراث بعصبه
دادن چنانكه عمر كرده
نام کتاب : حق اليقين نویسنده : علامه مجلسى جلد : 2 صفحه : 557