حضرت شريكند.

مؤلف گويد كه ثعلبى در تفسيرش از مجاهد از ابن عباس روايت كرده است كه حضرت امير المؤمنين عليه السّلام چهار درهم داشت و مالك چيزى نبود بغير آن پس يك درهم آن را پنهان و يك درهم آن را علانيه و يك درهم روز و يك درهم را شب تصدق كرد پس اين آيه در شأن او نازل شد الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً تا آخر آيه كه در كلام شيخ مفيد گذشت و از زيد بن رويان روايت كرده است كه در شأن هيچ‌كس آيات قرآن آن قدر نازل نشده كه در شأن على عليه السّلام نازل شد.

(سيم) [تفسير آيات صدق و صديق بآن حضرت عليه السلام‌]

در احاديث بسيار از طريق مؤلف و مخالف تفسير آيات صدق و صديق بآن حضرت شده است چنانچه ابن مردويه و حافظ ابو نعيم در حليه و سيوطى در در منثور و ديگران از ابن عباس و مجاهد روايت كرده‌اند در تفسير قول حقتعالى‌ وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ‌ يعنى آن كسى كه راستى را آورد و تصديق بآن كرد ايشانند پرهيزكاران گفته‌اند آن كسى كه صدق را آورد حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است و آنكه تصديق بآن كرد على بن أبي طالب عليه السّلام است و بنابراين موصول در او صدق مقرر است و كوفيان از اهل عربيت تجويز حذف موصول كرده‌اند و باز حقتعالى فرموده است‌ وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ‌ احمد بن حنبل و جمع ديگر از ابن عباس روايت كرده‌اند كه اين آيه در شأن امير المؤمنين عليه السّلام نازل شده است كه ايمان آوردند بخدا و رسولان و ايشانند بسيار راست‌گويان و تصديق كنندگان و گواهان پيغمبران بر آنكه ايشان تبليغ رسالت كرده‌اند از براى ايشانست مزد ايشان بر تصديق حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و نور ايشان بر صراط و باز حقتعالى فرموده است‌ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً يعنى آنكه اطاعت كنند خدا و رسول را پس ايشان در روز قيامت با آنهايند كه خدا انعام كرده است بر ايشان از پيغمبران و صديقان و شهيدان و صالحان و نيكو رفيقانند ايشان پس معلوم شد كه صديقان بعد از پيغمبران درجه ايشان از شهيدان و صالحان بلندتر است و اين مصداق امامت و وصايت است و خاصه و عامه بطرق متواتره روايت كرده‌اند كه على بن أبي طالب عليه السّلام صديق اين امت است و فخر رازى و ثعلبى و احمد بن حنبل در مسند و ابن شيرويه در فردوس و ابن مغازلى و ديگران از حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم روايت كرده‌اند كه صديقان سه نفرند حبيب نجار كه مؤمن آل يس است و