قدس، پرواز نمود و مرغ روح مقدّسش در حوصله مرغان سبز بال بهشت آرام يافت. عليا مخدرۀ زينب خاتون خواهر امام حسين «عليه السلام» در فراق فرزند دلبند خود بناليد. و امام «عليه السلام» او را تسلّى داده خاموش گردانيد.

54. شهادت عون بن عبد اللّه:

امّا برادر محمّد كه عون بن عبد اللّه بود، چون برادر را كشته ديد بى‌اختيار خود را در ميان كشندگان افكند. قاتل برادر را ديد بر زبر سر وى ايستاده، اوّل به يك ضرب كار او را ساخته نزد حضرت امام «عليه السلام» آمده عذر خواهى نمود كه اى خال بزرگوار از فراق برادر بى‌خود بودم و از حضرت شما استجازه ننمودم حالا كرم نمائيد و مرا اجازت فرمائيد امام حسين «عليه السلام» او را پيش طلبيده در كنار گرفت و وداع فرموده دستورى داد و عون به معركه درآمده، رجزى مى‌خواند كه ابو المفاخر ترجمۀ رجز او را بر اين وجه آورده است:

مائيم به قوّت عيانها برخاسته از ره گمانها
در معرض رغبت شهادت بر دست نهاده نقد جانها
چون أختر تيغ زن كشيده در ديدۀ اهرمن سنانها
اى قبلۀ طراز دين تازى ما طايفه، نيستيم از آنها
كز خدمت او ملول گرديم ور زير و زبر شود جهانها
يا بفروشيم حاش للّه وصل تو به اصل خان‌ومانها
به كينۀ برادر مبارز مى‌خواست و به تيغ فولاد شاخ حيات درخت نهاد ايشان را مى‌شكافت عاقبت از سر زندگى عارتى برخاست و منزل «بل أحياء عند ربّهم» را به قدم مكرّم خود بياراست «رضوان اللّه عليه» .

58-55. ذكر شهادت عبد اللّه بن حسن عليهما السلام با سه تن از غلامان:

و بعد از شهادت خواهرزاده‌هاى آن امام مظلوم، نوبت به برادرزادگان مهموم و مغموم رسيد. اوّل عبد اللّه بن امام حسن كه جوانى بود نوخاسته و همچو ماه ناكاسته و