responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی    جلد : 1  صفحه : 546

مراد از: «خلّته اللّه»، این است که او دوست دوستان خدا و دشمن دشمنان خداست، و مراد از: «خلة اللّه تعالی له»، یاری خدای تعالی است به او نسبت به هرکسی که اراده سوئی به او کند؛ همچنان که ابراهیم علیه السّلام را از آتش نمرود نجات داد و آن را بر او، «بَرْداً وَ سَلاماً» قرار داد. [1]
نیز فی قوله تعالی: «أَ فَحُکْمَ الْجاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْماً لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ»، [2] فرموده: فی قوله: «أَ فَحُکْمَ الْجاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ»، بعضی مفسرین گفته‌اند: مراد از آن، یهود هستند؛ زیرا آنان حکم را بر ضعفا واجب الاجراء و لازم می‌دانستند و چون حکمی بر اشراف و اغنیا واجب می‌شد، آنان را بر اجرای آن مؤاخذه نمی‌کردند، پس به آنان گفته شد: آیا حکم جاهلیت را که در آن، بت‌ها را می‌پرستیدند، طلب می‌کنید، و حال آنکه شما اهل کتاب هستید. «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْماً»؛ یعنی هیچ‌کس حکمش نیکوتر از حکم خدای تعالی نیست: «لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ»؛ یعنی نزد آن گروهی که یقین دارند. [3]
همین‌طور فی قوله تعالی: «وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»، [4] فرموده: مراد از قرب، تصرف در آن است، و مال یتیم را اختصاص به ذکر نمود به جهت این‌که یتیم قادر نیست، نه از مال خودش دفاع کند، و نه از نفس خودش، و طمع دوختن به مال او از این بابت، شدید است، لذا نهی از تصرف در آن شده، اگرچه عدم تصرف غیر، در مال هرکسی واجب است، و قوله: «إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»؛ یعنی به خصلت یا طریقه نیکویی، و در معنای آن، سه قول است: یکی آنکه: با تجارت کردن با آن، به جهت سودی که می‌برد، بر آن مال بیفزاید، و دوّم آنکه: قیّمی بر او بگیرند که خوردنش از آن مال، تنها به معروف باشد، بدون این‌که برای خرج لباس از آن مال بردارد، و سوّم این‌که:
از آن مال محافظت کنند تا او کبیر شود. [5]
فی قوله تعالی: «ادْعُ إِلی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ


[1]. مجمع البیان، ج 3، ص 116.
[2]. مائده/ 50.
[3]. مجمع البیان، ج 3، ص 205.
[4]. انعام/ 152.
[5]. مجمع البیان، ج 4، ص 384.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی    جلد : 1  صفحه : 546
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست