راغب در مفردات فرموده: توکیل، اعتماد نمودن بر غیر و او را نایب خود قرار دادن است، و وکیل بر وزن فعیل، به معنای مفعول آن است. قال تعالی: «وَ کَفی بِاللَّهِ وَکِیلًا.»؛* یعنی او کافی است که امر تو را ولایت کند و معتمد تو و نایب تو باشد، و گفته می‌شود، توکّل بر دو وجه است؛ یکی مانند: «توکّلت لفلان.»؛ به معنای بر او ولایت نمودم، و وجه دیگر، نظیر: «وکّلته فتوکّل لی.»؛ یعنی او را وکیل نمودم، پس برایم وکالت نمود، و