نام کتاب : نهج الفصاحة نویسنده : پاینده، ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 509
1695-:
الرّعد ملك من ملائكة اللّٰه موكّل بالسّحاب معه مخاريق من نار يسوق بها السّحاب حيث شاء اللّٰه.
رعد فرشتهاى از فرشتگان خداست كه موكل ابرهاست و تازيانههائى از آتش همراه دارد كه ابرها را هر جا خدا خواهد ميراند.
1695-:
الرّغبة في الدّنيا تكثّر الهمّ و الحزن و البطانة تقسي القلب.
علاقه بدنيا غم و اندوه را زياد مىكند و شكمپرستى دل را سخت ميكند.
1697-:
الرّفق به الزّيادة و البركة و من يحرم الرّفق يحرم الخير.
مدارا قرين فزونى و بركت است و هر كه از مدارا بىبهره باشد از خوبى بىبهره است.
1697-:
الرّفق رأس الحكمة.
مدارا اساس حكمت است.
1698-:
الرّفق يمن و الخرق شؤم و إذا أراد اللّٰه بأهل بيت خيرا أدخل عليهم باب الرّفق فإنّ الرّفق لم يكن في شيء إلاّ زانه و إنّ الخرق لم يكن في شيء إلاّ شانه.
ملايمت مايۀ ميمنت است و خشونت مايه شئامت و همين كه خداوند براى اهل خانهاى نيكى خواهد آنها را با ملايمت قرين كند زيرا ملايمت در هر چه باشد آن را زينت دهد و خشونت در هر چه باشد آن را خوار كند.
1699-:
الرّمي خير ما لهوتم به.
تير اندازى بهترين تفريحهاى شماست.
نام کتاب : نهج الفصاحة نویسنده : پاینده، ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 509