1689-: الرّحمة عند اللّٰه مائة جزء فقسّم بين الخلائق جزء و أخّر تسعا و تسعين إلى يوم القيامة.

رحمت خدا صد جزء است يك جزء را در ميان خلق تقسيم كرده و نود و نه را براى روز رستاخيز نگهداشته است.

1690-: الرّحم شجنة من الرّحمن فمن وصلها وصله اللّٰه و من قطعها قطعه اللّٰه.

خويشاوندى رشته‌اى از طرف خداوند است هر كه آن را پيوند دهد خدا او را پيوند دهد و هر كه آن را ببرد خدا او را ببرد.

1691-: الرّحم معلّقة بالعرش يقول:

من وصلني وصله اللّٰه و من قطعني قطعه اللّٰه.

خويشاوندى بعرش آويخته است و گويد هر كه مرا پيوند دهد خدا او را پيوند دهد و هر كه مرا ببرد خدا او را ببرد.

1692-: الرّزق أشدّ طلبا للعبد من أجله.

روزى بيشتر از مرگ در جستجوى بنده است.

1693-: الرّزق إلى بيت فيه سخاء أسرع من الشّفرة إلى سنام البعير.

روزى بخانه‌اى كه بخشش در آن هست از كارد بكوهان و شتر نزديكتر است.

1694-: الرّضاع يغيّر الطّباع.

رضاع طبايع را تغيير مى‌دهد.