آقا بزرگ تهرانى رحمه اللّه درباره او مى‌نويسد:«صاحب تفسير عياشى بالغ بر دويست جلد كتاب در زمينه‌هاى مختلف علوم اسلامى نگاشته است.او از مشايخ و اساتيد روايت كشى،صاحب رجال معروف و از هم‌دوره‌هاى ثقة الاسلام كلينى مى‌باشد و فرزندش جعفر،از كتاب‌هاى او روايت مى‌كند كه يكى از آنها همين تفسير موجود است». [1]

تفسير عياشى از برجسته‌ترين و معتبرترين تفاسير كهن روايى شيعه بوده و در ميان دانشمندان،از جايگاه خاصّى برخوردار است.از نويسنده آن در بيشتر كتاب‌هاى رجال و تراجم، به عظمت،جلالت،فضل و دانش ياد شده است.

اين تفسير در اصل در دو جلد بوده كه دانشمندان و علماى تفسير از آن روايت مى‌كرده‌اند؛ اما متأسفانه در قرن‌هاى بعدى،قسمت دوم اين كتاب مفقود مى‌شود و لذا كتاب موجود(در دو مجلد)فقط تا آخر سوره كهف است.نسخه موجود نيز،بدون اسناد راويان آن است؛ظاهرا يكى از نسخه برداران كتاب،براى سهولت و آسانى مطالعه و استنساخ،اسنادش را حذف كرده [2]و زيانى جبران‌ناپذير بر آن وارد ساخته است.

علامه طباطبايى رحمه اللّه،مقدمه‌اى بر اين تفسير نگاشته و اهميت و جايگاه اين تفسير را بيان كرده است.ايشان مى‌نويسد:«قسم به جانم!مى‌توانم بگويم اين كتاب بهترين اثرى است كه در زمان خود تأليف يافته است و اطمينان‌آميزترين مجموعه‌اى است كه از پيشينيان ما در زمينه كتب تفسيرى مأثور به ارث رسيده است».

اين تفسير روايى در ذيل ده‌ها آيه از قرآن،به موضوع«مهدويّت»و حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف پرداخته و رواياتى را در اين زمينه نقل كرده است.نوع اين احاديث،تطبيق و تأويل آيات بر حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و حكومت جهانى آن حضرت است.

پنج.تفسير القمى

اين تفسير اثر ابو الحسن،على بن ابراهيم بن هاشم قمى(م قرن 4 ق)از راويان بزرگ