نام کتاب : درسنامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 221
«امير مؤمنان»سلام كرد؟فرمود:«لا ذاك اسم سمّى اللّه به امير المؤمنين لم يسمّ به احد قبله و لا يتسمّى به بعده الاّ كافر»؛«خير؛خداوند اين نام را به حضرت امير مؤمنان على عليه السّلام اختصاص داده است.پيش از او كسى اين نام بر خود ننهاده و پس از او نيز-مگر كافر-اين نام را به خود نبندد».
راوى گويد:پرسيدم:فدايت گردم!پس چگونه بر او سلام كنند؟فرمود:مىگويند«السّلام عليك يا بقية اللّه».سپس اين آيه شريفه را تلاوت فرمود: بَقِيَّتُ اللّٰهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ . [1]
5.امام باقر عليه السّلام فرمود:«نخستين سخن حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف پس از ظهور اين آيه است كه مىگويد:بقية اللّه برايتان بهتر است اگر ايمان داريد.آنگاه مىفرمايد:«منم بقية اللّه و حجّت و خليفه او در ميان شما».در آن زمان هركس بر آن حضرت سلام كند،مىگويد:«السّلام عليك يا بقية اللّه فى ارضه». [2]
6.روايت شده است.وقتى احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى،به محضر امام عسكرى عليه السّلام شرفياب شد؛درباره جانشين آن حضرت سؤال كرد.آن حضرت كودكى خردسال،همچون قرص ماه را به او نشان داد.احمد بن اسحاق پرسيد:آيا نشانهاى هست تا قلبم اطمينان يابد؟ آن كودك زبان گشود و با زبان عربى فصيح فرمود:«انا بقية اللّه فى ارضه و المنتقم من اعدائه فلا تطلب اثرا بعد عين يا احمد بن اسحاق»؛ [3]«من بقية اللّه بر روى زمين و منتقم از دشمنان او هستم.اى احمد بن اسحاق!بعد از ديدن[اين كرامت]نشانهاى طلب نكن».
2.حجّت
«حجّت»از نظر لغت،به معناى برهان و دليل است كه با آن حريف را قانع يا دفع كنند و