عسكرى عليهم السّلام،در برابر دستگاه حاكم و خلفاى عباسى موضعى يگانه برگزيدند. [1]

پس از اينكه دو قرن و اندى از هجرت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم سپرى شد و امامت به آنان رسيد،اندك اندك در ميان حكومتگران مسلمين در مركز خلافت،نگرانى‌هايى عميق جان گرفت.اين نگرانى‌ها مربوط به اخبار و احاديث بسيارى بود كه در آنها آمده بود:از امام عسكرى عليه السّلام فرزندى تولد خواهد يافت كه برهم زنندۀ اساس حكومت‌ها است.اين پيشگويى،هم در كتاب‌هاى پيشينيان آمده بود و به وسيله آگاهان در ميان مسلمين نقل مى‌شد و هم در اخبار اسلامى،به تواتر از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم نقل شده بود.بر مبناى اين بشارت‌ها،قرار بود از امام يازدهم فرزندى پديد آيد كه ويران‌كنندۀ تخت‌ها و فروافكنندۀ تاج‌ها و پايمال كنندۀ قدرت‌هاى ستمگر باشد....

ازاين‌رو بر فشارها و سخت‌گيرى‌ها نسبت به امام حسن عسكرى عليه السّلام افزوده شد تا شايد با نابودى ايشان،از تولد مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و تداوم امامت جلوگيرى شود.اما برخلاف برنامه‌ريزى‌ها و پيشگيرى‌هاى دقيق و پى‌درپى دشمنان،مقدمات ولادت حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف آماده شد و توطئه‌هاى ستمگران،راه به جايى نبرد.

بدين علت دورانى كه آن حضرت در شكم مادر بزرگوار خود بود و سپس تولدش،همه و همه،از مردم پنهان بود و جز چند تن از نزديكان،شاگردان و اصحاب خاص امام عسكرى عليه السّلام،كسى او را پس از ولادت نمى‌ديد.آنان نيز مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف را گاه‌گاه مى‌ديدند؛نه پيوسته و به صورت عادى. [2]

دربارۀ چگونگى ولادت ايشان مشهورترين نظر،سخنان ارزشمند بانوى بزرگوار،حضرت حكيمه عليها السّلام عمه امام عسكرى عليه السّلام است.شيخ صدوق رحمه اللّه،اين حادثه بزرگ را از زبان او چنين آورده است:

امام حسن عسكرى عليه السّلام مرا به نزد خود فراخواند و فرمود:اى عمه!امشب افطار نزد ما باش كه شب نيمۀ شعبان است و خداى تعالى امشب حجّت خود را-كه حجّت او در روى زمين است-ظاهر سازد.گفتم:مادر او كيست؟فرمود:نرجس.گفتم:فدايت شوم!اثرى از حمل در