منقسم نشود،زيرا كه سهام ايشان سه است،سه را در اصل مسأله اول،و آن شش است،ضرب كنند،هيجده باشد.

بر هر دو مسأله منقسم شود.

و حكم همچنين باشد اگر سوم و چهارم بميرد،و تركه قسمت نكرده باشند.

(معتقد الاماميه ص 424)

مَناسِك

-(اصطلاح فقهى)جمع منسك است و اطلاق بر عبارات شود اطلاق مصدر بر مفعول و متعبد و بندگى‌كننده باشد و بعد شهرت يافته است در عبادات و اعمال عبادى حج (از كشاف ص 1423-زبدة البيان ص 152).

مُناصَفَت

-(اصطلاح عرفانى)مناصفت با خلق و حق.

عبارت از انصاف است يعنى حسن معاملۀ (اصطلاحات شاه نعمت الله ص 21).

با خلق خدا بخلق و صدق است مدام
انصاف كه انصاف كه انصاف همين است و سلام

مَناط

-(اصطلاح اصولى)نزد اصوليان، مناط حكم،علت حكم باشد و تنقيح مناط عبارت از نظر و اجتهاد باشد در معرفت وجود علت مثلا عدالت علت قبول شهادت است و آنكه عدالت،علت است اجماعى است و اثبات آن در شخص معين از راه نظر و اجتهاد و تحقيق مناط و تنقيح خواهد بود و شكى نيست كه تمسك از باب تحقيق مناط درست و جايز است و مورد قبول همه است.

(از كشاف ص 1415)

مَناطِق

-(اصطلاح هيوى)اين كلمه بطور مطلق معانى ديگر دارد شايد در عرف اهل هيئت و نجوم بطور اطلاق از آن معنى زير فهميده شود كه عبارت از نقطه‌هائى بود سياه در مشترى و زحل كه در ترصيد و جز آن ديده شده است.

مُناظَره

-(اصطلاح منطقى)مناظره عبارت از توجه متخاصمين در اثبات نظر خود در مورد حكمى از احكام و نسبتى از نسبتها براى اظهار و روشن كردن حق و صواب است و بالاخره مناظرت بحث باشد در مسائل مختلف فيه و ايراد نظير بالنظير و مقابل بالمقابل و آن يا مأخوذ از نظير است و يا از نظر است و يا بمعنى توجه نفس است در معقولات يا بمعنى مقابله است(از دستور ج 3 ص 337).

مَنافِعِ أعْيان

-(اصطلاح فقهى)منافع حاصل از اعيان،منافع مترتب بر اعيان در كليات حقوقى آمده است:

منافع اعيان از قبيل زمين و خانه و انسان و حيوان قبل از عمل يا استعمال وجودى در خارج ندارند و از امور اعتبارى هستند.باين معنى كه براى آنها نحوه وجودى اعتبار ميشود قائم بوجود اعيان.

و هر چند قيام اين معانى باعيان در واقع بنحو قيام صفت است بموصوف و عرض است بمعروض و لكن در نظر عرف موجودات متأصلى بوده نظير قيام مظروف بظرف و حال در محل و باين لحاظ بطور مستقل متعلق عقد تمليك يا وصيت و امثال اينها قرار مى‌گيرند قوام ماليت عين بلحاظ منافعى است كه به آن مترتب ميشود.

و چون منافع منطوى در عين بوده و