لاابالى را كسى باشد مباح
كش زيان نبود ز جرم و از صلاح
لاابالى گشته‌ام صبرم نماند
مر مرا اين صبر بر آتش نشاند
من ز جان سير آمدم اندر فراق
زنده بودن در فراق آمد نفاق
لاابالى عشق باشد نى خرد.

عقل آن جويد كز آن سودى برد.

عقل راه نااميدى كى رود
عشق باشد كانطرف بر سر دود
پاك مى‌بازد نجويد مزد او
آن چنان كه پاك مى‌گيرد ز هو
مهرها را جمله جنس مهر خوان
قهرها را جمله جنس قهر دان
لاابالى لاابالى آورد
زانكه همجنس‌اند ايشان در خرد
چون شدى پير و ضعيف و منحنى
پرده‌هاى لاابالى مى‌زنى
لاابالى وار با تيغ و سنان
مينمائى دار و گير و امتحان.

لااَدْريَّه

-(اصطلاح عرفانى)لا أدري يعنى نمى‌دانم و لا ادريه دسته‌اى از متفكران كه در ارزش علم متوقف‌اند گويند و بالجمله كسانى كه در مورد حدود و ارزش و امكان و چگونگى حصول علم و معرفت باشياء گويند كه در هيچ موردى نمى‌دانيم كه ميتوانيم علم حاصل كنيم يا نه و اصولا حكم قطعى نه در طرف امكان حصول علم و نه در طرف عدم امكان حصول آننمى‌توان صادر كرد لاادريه گويند.

(دستور ج 3 ص 165).

اصطلاح لاادريه اطلاق ميشود بر فرقۀ از شكاكان در تمدن اسلامى كه پيرو و دنبال رو همان شكاكان يونان باستانند و البته با كمى تفاوت كه قهرا محصول سنت‌ها و تربيت‌ها و عادات و اعتقادات است و بهر حال لاادريۀ گويند كه نه علم بوجود و ثبوت حقايق جهان ميتوان پيدا كرد و نه علم بعدم وجود آنها و بنا بر اين گويند ما نمى‌دانيم و اينان همواره در شك‌اند و نيز شك دارند كه شك دارند يعنى حتى قائل بعلم بشك خود هم نمى‌باشند و باز شك دارند كه شك دارند كه شك دارند و همين طور بطور بى‌نهايت- فرق اينان با دكارت اين است كه شك دكارت شك دستورى است و شك ندارد كه شك دارد و از همان شك است كه علم پيدا مى‌كند،يعنى شك را محور علم قرار ميدهد بر خلاف اينان.

(رجوع شود به عقايد نسفيه ص 23 و 24).

لا إله إِلاّ هُو

-(عرفانى)اين عبارت مرادف با لا اله الا الله است كه هر دو عبارت در قرآن مجيد آمده است و قهرا منظور توحيد است يعنى مفاد هر دو توحيد است و اشاره بذات يكتاى احديت و كلمۀ لا اله الا الله كلمۀ توحيد و اخلاص است كه محور دعوت حضرت رسول اكرم است كه فرمود

قولوا لا اله الا الله تفلحوا .

مولانا گويد:

عشق در هنگام استيلا و خشم
زشت گرداند لطيفان را بچشم