آشفتۀ رخ تو هر جا كه ماهرويى
دلدادۀ لب تو هر جا كه دلستانى

كُرَه

-(اصطلاح فلسفى)كره به جسمى گويند كه او را سطح واحدى احاطه و نسبت مركز آن بسطح از اطراف و جوانب يكسان باشد و يا خطوطى كه از مركز بسطح آن وصل شوند همه موازى و از لحاظ اندازه يكسان باشند.

هر يك از افلاك سماوى كروى الشكل‌اند و از اين جهت آنها را كرات سماوى گويند وحى‌اند«كل كرة من الكرات السماوية فهي حية من قبل انها ذوات اجسام محدودة المقدار و الشكل و انها متحركة بذاتها من جهات محدوده» (تهافت التهافت ص 47)

كُرۀ أثير

-(اصطلاح فلسفى)رجوع باجسام اثيرى و اثيريات و(زاد المسافرين ص 83)شود.

كُرۀ بُخارى

-(اصطلاح فلسفى)مراد كرۀ هواست كه مخلوط با بخره است.

(از كشاف ص 1279).

كُرَةُ الثَّوابت

-(اصطلاح فلسفى) مراد فلك ثوابت و فلك دوم«از طرف بالا»است (از مجموعه دوم مصنفات ص 139).

كُرَةُ الكُليَّة

-(اصطلاح فلسفى)مراد فلك الافلاك است رجوع بافلاك و فلك و (مجموعه دوم مصنفات شيخ اشراق ص 160)شود.

كُرۀ نَسيم

-مراد قسمتى از كرۀ ارض است و قسمت بالائين او را كرۀ زمهرير گويند (مصنفات ج 1 رساله 5 ص 27) .

كَرَم

-(اصطلاح اخلاقى)و آن بود كه بر نفس سهل نمايد انفاق مال بسيار در امورى كه نفع آن عام باشد و قدرش بزرگ بود بر وجهى كه مصلحت اقتضا كند.

(از اخلاق ناصرى ص 78).

كَسْب

-(اصطلاح منطقى)كسب عبارت از فعلى است كه موجب جلب منافع و يا دفع مضار است و از اين جهت فعل خدا موصوف بكسب نشود و بعبارت ديگر كسب عبارت از مباشرت اسباب است بالاختيار و بدين معنى است كه گويند:

«الكسب صرف العبد قدرته» (از دستور ج 3 ص 122).

كَسْبى

-(اصطلاح منطقى)كسبى مقابل بديهى است.رجوع شود به تصور و تصديق

كَسر و انْكِسار

-(اصطلاح فلسفى) يعنى فعل و انفعال رجوع شود به كلمۀ فعل و ان يفعل و ان ينفعل و(ش ص 178).

كَسرِ أَصْنام

-(عرفانى) بت شكستن و بت‌شكنى.نزد اهل ذوق شكستن بت نفس است كه براى نخستين بار حضرت خليل الرحمن بت‌ها را بشكست و اين بدان معنى است كه همۀ بت‌هاى جمعى و فردى را بايد از بين برد بت نفس و كبر و غرور و خودخواهى را.بت نفس اماره را كه آدمى را بهلاكت اندازد بت حب جاه و مقام را كه فرمودند حب الدنيا رأس كل خطيئة و اين همان كارى بود كه حضرت على عليه السلام بدستور پيامبر اسلام انجام دادند كه بتهاى-