نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر جلد : 2 صفحه : 898
خوش بود چوپان اگر باشد چنان گوسفندان ايمن از گرگ و سگان در اصطلاح نجوم ستارۀ بود در صورت قيقاوس و نيز به ستاره كه رأس الحواء است راعى گويند.
راقِص
-(اصطلاح نجومى)اين كلمه را بعضى رافض ضبط كردهاند يعنى شتر متروك و يكى از ستارگان صورت تنين بود رجوع شود به جاثى.
رامرُوز
-(اصطلاح گاهشمارى)و روز 21 مهر ماه بود كه مهرگان عظيم نامند در اين روز فريدون بر ضحاك دست يافت و پيروز شد(از آثار ص 223)
رامى
-(اصطلاح هيوى و نجومى) يكى از صور بروج دوازدهگانه بود و شامل 31 كوكب داخل در صورت واقع در خلف صورت عقرب بود و در حوالى آن از ستارگان مرصوده ديگر نبود(از صور الكواكب ص 214) از ستارگان اوست:
ركبة الرامى عر(بضم عين)قوب الرامى الصردان(بضم صاد و فتح راء) النعائم الواردة النعائم الصادرة راعى النعائم.
ران
-(اصطلاح عرفانى)ران حجابى است كه حائل باشد ميان دل و عالم قدس باستيلاى هيآت نفسانى بر دل و غلبۀ ظلمات جسمانى در آن.
راوِى
-(اصطلاح اهل درايت و حديث)و كسى است كه روايت حديث كند بطور مسند يا مرسل يا جز آن.(از درايه ص 158).
راهِب
-علماء دين مسيح كه مرتاض برياضات دشوار شوند و ترك مأكولات نمايند و از ملبوسات ضخيم پوشند و از خلق بريده و به حق پيوندند.
(از كشاف ج 2 ص 308).
راهِن
-(اصطلاح فقهى)رجوع برهن شود.
رَئيس اوَّل
-(اجتماعى)و منظور رئيس شهر و يا مملكت بود،بگفتۀ فارابى و مىبايد آن چنان كسى بود كه هيچ كس را نرسد كه بروى رياست كند و در علوم و معارف به كمال بود و نيازى بانسان ديگرى نداشته باشد كه وى را رهبرى و راهنمائى كند.
(رجوع شود به السياسات المدنية ص 49) و هر گاه نيز انسانى بدين شرايط يافت نشود بناچار بايد دو تن رياست مدينه را عهدهدار شوند كه با هم داراى اين خصلتها باشند و مثلا يكى از آن دو حكيم باشد و آن دگر واجد شرايط ديگر.
و هرگاه شرايط مذكوره در عدۀ باشد مثلا ما بين آنان يكى حكيم باشد و يكى داراى شرطى ديگر و سومى شرطى ديگر در اين صورت هر گاه همه با هم موافق باشند همۀ آنان رئيس خواهند بود و اگر اتفاق افتد كه ما بين آنها حكيمى نباشد و يا كسى باشد كه بجز حكمت واجد ساير شرايط باشد و يا اصولا حكمت جزء شرايط رياست قرار داده نشود مدينه همچنان بدون رئيس ماند و اين چنين مدينۀ در معرض فنا و نابودى بود.
رَئيسُ العُلوم
-(اصطلاح منطقى)
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر جلد : 2 صفحه : 898