ر

رابِط

-(اصطلاح ادبى و منطقى)و آن نسبت ميان دو كلمه يا دو جمله است و آنچه دو يا چند كلمه و جمله را بهم پيوندد،جمله‌هائى كه نياز به رابط دارند عبارتند از جمله خبريه.صفت،صله،حال، مفسره،مشتغل عنه العامل،بدل بعض،- بدل اشتمال،معمول صفت مشبه،عاملان در باب تنازع،جواب اسم شرط،الفاظ توكيد مانند عين و نفس كه رابط آنها ضميرى است كه آنها را بما قبل خود ربط دهد.

(از مغنى ص 260).

رابِطِه

-(اصطلاح منطقى)نسبت ميان موضوع و محمول را رابطه گويند و يا آن لفظى كه ميان موضوع و محمول را ربط دهد رابطه گويند مانند لفظ هو يا يكون و غيره كه اگر رابطه ذكر شود قضيه ثلاثى شود و الا ثنائى.

(ش ص 72-اساس الاقتباس ص 65) و رجوع بوجود رابط و رابطى و(كشف- المراد ص 17،32)شود.

رَأى

-(اصطلاح فلسفى)رأى چيزى است كه مورد اعتقاد باشد و گفته ميشود رأى من چنين است يعنى اعتقاد من چنين است«رؤيا»يعنى آنچه در خواب ديده ميشود و بالاخره نظر كردن بچشم سر و قلب و عقل و صاحب رأى يعنى صاحب عقل و از نظر فلسفى جولان دادن خاطر است در مقدماتى كه اميد ميرود كه منتج به نتيجه گردد و رأى براى فكر ما مانند آلت است براى صانع و رأى عامى يعنى آراء عامه كه نظرهاى ابتدائى است.

(از اسفار ج 1 ص 328 و رجوع شود به(تفسير ص 193).

راجِح

-(اصطلاح اصولى)و لفظ هر گاه احتمال غير معنى حقيقى خود را دهد و در معنى حقيقى خود راجح باشد ظاهر گويند و بطور مطلق راجح باشد در معنى خود.(از قوانين)

راجِع

-(اصطلاح هيوى و نجومى) راجع يعنى باز بازگردنده بعضى از ستارگان در حركات خود راجع است و بعضى مستقيم ابو ريحان گويد خور و ماه را بايد يله كرد زيرا ايشان را اندر رفتن رجوع نيست لكن خمسۀ متحيره را بايد مورد توجه