قرار داد بعد گويد كه مثلا روز سه‌شنبه به محل ستاره زحل نگاه ميكنيم و روز چهارشنبه نيز بدانجا بنگريم خواهيم ديد كه محل او را از آنجا كه به سه‌شنبه يافته بود كمتر بينيم و مثلا به سه دقيقه در ميابيم كه زحل سه دقيقه رجوع كرده است و لكن مثلا به مشترى نگريم و در ميابيم كه بروز چهارشنبه 5 دقيقه افزونتر رفته در ميابيم كه مستقيم است و مثلا زهره 16 دقيقه جلو رفته است.و يا مثلا از برج سنبله بميزان رفته است.

(از التفهيم ص 282)

راجِعان

-(اصطلاح عرفانى)و به كسانى گويند كه از طريقت بازگردند و كسانى كه سير من الحق الى الخلق كنند جهت ارشاد خلق.

(از كشف المحجوب ص 62)

رُجُوعِ اوَّل

-(نجوم)رجوع به تصميم شود.

رُجُوعِ ثانى

-(نجوم)رجوع به تصميم شود.

راح

-(اصطلاح عرفانى)راح روح افزاى شراب طهور است و انفاس قدسى پير و مرشد كامل است.

راحَت

-(اصطلاح عرفانى)راحت يعنى آسودگى خاطر.

در اسرار التوحيد است كه«راحة النفس كلها فى التسليم و بلائها فى التدبير» و وجود امرى را گويند كه موافق ارادت دل باشد.(اسرار التوحيد ص 297- اصطلاحات فخر).

راز

-(اصطلاح عرفانى)راز بمعنى سر و راز نگه داشتن يعنى سر نگه داشتن، راز دهر يعنى اسرار وجود،راز حقيقت، اسرار حقيقت است كه مخصوص كاملان است.

سنائى گويد:

رازى ز ازل در دل عشاق نهانست زان راز خبر يافت كسى را كه عيانست
او را ز پس پردۀ اغيار دوم نيست زان مثل ندارد كه شهنشاه جهانست
شبلى را با حق رازى بود در ميان و او محرم راز و با او راز مى‌گفت كه بار خدايا چون بود كه حسين منصور را از ميان برگرفتى.گفت:رازى بود دادم و سرى با وى نمودم،به نااهلان بيرون داد، بوى آن فرود آوردم كه ديدى.

(از عده ج 3 ص 174) دل تا در حجاب ماند از انوار ربوبيت بالكل.

(از اصطلاحات شاه ص 58) مولانا گويد:

راز را اندر ميان نه با محب اى كه بحر علم و عقلى استجب
راز را اندر ميان آور شها رو مكن در ابر پنهانى مها
راز را از دوستان پنهان مكن در ميان نه راز و قصد جان مكن
با كفايت رازها با يكديگر پس گفتندش به صد خوف و خطر
راز را غير از خدا محرم نبود آه را جز آسمان همدم نبود
اول راز با عاشقانست آخر راز با آشنايان است،ميانه،ناز عارفانست،و راز عاشقى