و زندگى كردن و تدبير معاش بر مردم سهل و آسان كنند و مردم را با يكديگر دوست و بر يكديگر مشفق گردانند و سعى كنند تا مردم با يكديگر راست گفتار و راست كردار شوند.

(رجوع شود بانسان كامل ص 48) مولانا گويد:

خرم آن باشد كه چون دعوت كنند تو نگوئى مست و خواهان منند
دعوت ايشان صفير مرغ دان كه كند صياد در مكمن نهان
دعوت مكارشان اندر كشيد الحذر از مكر شيطان اى رشيد

دُعاى افتِتاح

-(اخلاقى مذهبى)دعاى زير را گويند:

اللهم انى أفتتح الثناء بحمدك و أنت مسدد للصواب بمنك تا آخر(رجوع بجامع الدعوات ص 705 شود)

دُعاىِ سَحَر

-(اخلاقى،مذهبى) از جمله دعاهائى است كه در سحرگاهان ماه رمضان پس از خوردن غذا و نوشيدن بعنوان روزه داشتن خوانند مطلع آن اين است:

اللهم انى أسألك من بهائك بأبهاه .

(رجوع شود به جامع الدعوات ص 11-13)

دُعاىِ قُربانى

-(اخلاقى،مذهبى) يكى از ادعيۀ مأثوره است كه هنگام قربان كردن در مكۀ معظمه و يا غير آن مستحب است بخوانند يعنى در هنگام قربان كردن گوسفند يا شتر.(رجوع شود به مفاتيح الجنان) و جامع الدعوات)

دَعوى

-(اصطلاح فقهى)و در لغت گفتارى است كه بوسيله آن شخص ايجاب و اثبات حق خود را بر غير ميخواهد و نزد فقها عبارت از خبر دادن نزد قاضى است بر امرى عليه غير و آن غير را مدعى عليه گويند رجوع شود به مدعى و مدعى عليه و رجوع شود به(كشاف ح 544).

دفاتر استعدادات

-(اصطلاح عرفانى) مراد لوح قدر است.

(از رسائل ص 282).

دِفاع

-(اصطلاح فقهى)دفاع در مقابل جهاد است و آن در موقعى است كه دشمنان بر مردم مسلمان هجوم آورند و حمله نمايند و آن واجب است بر همه افراد «الدفاع عن النفس و المال و الحريم جايز فى الجميع بحسب القدرة و دم المدفوع هدر حيث يتوقف الدفاع على قتله»و بالجمله دفاع از حقوق اوليه هر فردى است جهت حفظ مال و جان و عرض و ناموس خود (از شرح لمعه ج 2 ص 325).

دَفتَر

-(اصطلاح عرفانى)دفتر كنايت از صحيفۀ دل است و كنايت از عمر است.

گنج فقير:

دفتر عمر شد سيه ز فسوس مختصر كن مطولت ز دروس
مولانا گويد:

دفتر صوفى سواد و حرف نيست جز دل اسپيد همچون برف نيست

دَفعِ تَدبير

-(اصطلاح نجومى) ابو ريحان گويد:

پيشتر گفته بوديم كه اتصال را دفع تدبير خوانند.پس بايد نگرستن،اگر سفلى ببهرۀ خويش باشد و علوى هر گونه كه باشد آن پيوند را دفع القوه خوانند.