احكام است دربارۀ نوع مأخذيت قرآن از لحاظ مفاد بحث است.

در اصول رشاد آمده است.

آيات متشابهات و غير واضحة المعانى بطور كلى نمى‌توانند حجت و مناط استنباط احكام گردد مگر آنكه به موجب اخبار منقوله از معصومين(ع)كه راسخين در علم هستند الفاظ آنها تقرير و معانى آنها تأويل شوند-و علت آن هم واضح است زيرا يك كلام مبهم كه معنى آن براى ما غير معلوم است بنفسه نمى‌تواند مبناى استدلال گردد-لكن اگر آن كلام بوسيلۀ معصوم(ع)كه تنها شخصيت مجاز براى تفسير كلمات الهى است(و يا بنا بر اصطلاح امروز تفسير قانون اساسى اسلام از حقوق مختصه اوست)تفسير و تأويل گردد طبعا آن ابهام مرتفع و آن كلام بكلام صريح و قابل استنادى مبدل ميگردد.

تا اينجا مسأله متفق عليه است يعنى همه فقهاى ما در عدم جواز استناد بآيات متشابه وحدت نظر دارند ولى دربارۀ آيات محكمه و جواز استناد بدانها بدو گروه نافى و مثبت تقسيم شده‌اند اخباريين.

اصوليين.

الف»اخباريين:بعقيده اخباريين هيچ يك از آيات قرآن حجت و قابل استناد نيست خواه متشابه باشد خواه محكم.

علت عدم حجيت متشابهات واضح است و اما محكمات:

شكى نيست در اينكه قرآن متضمن آيات مختلفى است كه بعضى عام و بعضى ديگر خاص-برخى مطلق و برخى ديگر مقيد-بعضى ناسخ و بعضى ديگر منسوخ ميباشند.

و وجود اين كيفيات كه تقريبا بين تمام آيات محتمل ميباشد طبعا معانى آنها را مبهم و كلمات را متشابه ساخته است- يعنى مثلا آيۀ كه من حيث اللفظ نص در عموم است شايد بموجب آيۀ ديگرى تخصيص يافته و بمعنى خاص باشد و يا آيۀ كه اينك ظاهر در اطلاق است بوسيلۀ نص ديگرى مقيد شده و تغيير معنى داده باشد.

پس هيچ آيۀ را نمى‌توان ايمن از معارض پنداشته و بنص يا بظاهر آن عمل كرد يا معانى تحت اللفظى آن را معانى مراد دانست و بلكه براى فهم معانى واقعى آن بايد تمام آيات را من البدو الى الختم وارسى نموده و يكايك آنها را توجيه و تفسير نمود و اين وارسى و تفسير هم بايد بوسيلۀ شخص معصوم انجام گيرد و بس.زيرا ما بموجب اخبار متواترۀ كه شمۀ از آنها ذيلا نقل خواهد شد از تفسير قرآن ممنوع ميباشيم.

بنا بر اين ما فقط در صورتى ميتوانيم بنصوص و ظواهر قرآن عمل نمائيم كه آن نصوص و ظواهر بوسيلۀ امام تفسير شده باشند و الا قابل استناد نخواهند بود.

و اما اخبار راجعه بحرمت تفسير قرآن:

1-

من فسر القرآن برأيه فليتبوأ مقعده من النار .

2-

من فسر القرآن برأيه فقد افترى على الله الكذب .

3-

من فسر القرآن برأيه ان اصاب لم يؤجر،و ان اخطاء سقط بعد من السماء .

4-و چند خبر ديگر.

ب»اصوليين:استدلال اصوليين بر حجيت نصوص و ظواهر كتاب خلاصۀ اين است كه:

قرآن كتاب لغز و معمى نيست تا تمام