نباشد معامله صحيح و فاقد وصف لزوم است كه نتيجه آن ثبوت خيار براى مغبون باشد.

بعلاوه مغبون از اول راضى بمعامله بوده و عدم رضايت تقديرى مناط اعتبار نيست.

(كليات حقوقى ص 121،123)

غُراب

-اين اصطلاح عرفانى است و كنايت از جسم كلى است و جسم در غايت دورى است از عالم قدس و حضرت احديت و آن اولين صورتى است كه جوهر هبائى آن را پذيرفته و بواسطۀ آن پذيرش تمام خلاء را گرفته است و اين خلاء را ابعاد موهومى است بدون جسم و از اين جهت در غايت دورى از حضرت قدس احديت است و لهذا بغراب كه رمزى اردورى و سياهى است موسوم ساخته‌اند.

(اصطلاحات شاه نعمت اله ص 69- كشاف ص 1088).

و نيز مأخوذ از آيه:

يا غراب البين يٰا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ و نيز اصطلاح نجومى است و از ستارگان صورت شجاع است و خود هم يكى از صور كواكب نيم كرۀ جنوبى است و شامل هفت كوكب است واقع در خلف باطيه و بر جنوب سماك اعزل (از صور كواكب ص 320)

غُرابيَّه

-(اصطلاح كلامى)فرقه از غلات شيعه‌اند كه گويند حضرت على(ع) نسبت به محمد(ص)شبيه است به غرابى نسبت به غرابى ديگر و خداوند جبرئيل را براى حضرت على(ع)فرستاد وى اشتباها وحى بنزد محمد(ص)برد.

(از كشاف ص 1089).ريشۀ اين فرقه و پايۀ عقايدشان معلوم نيست از كجا سرچشمه گرفته است و بعيد هم نيست منشأ آن افكار حلولى باشد كه معتقدند خداوند در جسم على بن ابى طالب عليه السلام حلول كرده است و بهر حال اين گونه افكار در عقايد پارۀ از صوفيان ديده ميشود.

غَرامَت

-(اصطلاح عرفانى)غرامت عبارت از طعامى است كه اهل الله در رجعت بعد از غيبت براى اهل خانقاه ميآورند كه بعنوان حق القدوم است.

(از مصباح الهدايه ص 159).

غُربَت

-(اصطلاح عرفانى)غربت يعنى دورى و دورى از وطن و دورى از هر چيز را در عرف غربت گويند مثلا فلان مطلب براى فلان شخص غريب است يعنى دور است از آن و نمى‌فهمد و غريب از وطن يعنى دور از وطن،لفظ غربت يا كلام غريب يعنى غامض و غير مألوف و «غرب»بمعنى«غاب»آمده است و در اصطلاح مراد از غربت تفريد و تنها ماندن است از اكفاء و آن را سه درجه است:

1 غريب از اوطان 2 غريب حال كه در مقام ضرورت و اقتضاى حال است كه در ميان قومى جاهل و يا فاسد باشد و چنين شخص غريب است در ميان آنها و غير اختيارى است 3 غربت طلب حق است كه غربت عارف است زيرا همت عارف معروف است و او در ميان اهل آخرت غريب است.

در شرح بابا طاهر است كه«الغربة سر التفريد من عين التوحيد»كه در ميان خلق به انيس باشد.

و باز گويد«حقيقة الغربة الرجوع الى الحق بلا طريق و لا شكل».