responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 2  صفحه : 1201

اهل آفرينش از نشاط آن ذره عين طرب شوند،خارستان همه بوستان گردد (از عده ج 5 ص 257).

تو و طوبى و ما و قامت يار فكر هر كس بقدر همت اوست

طَوالِع

-(اصطلاح عرفانى)طوالع اول چيزى است كه پيدا ميشود از تجليات اسماء الهيه بر باطن بنده و آراسته ميگرداند اخلاق او را بنور باطن،و انوار توحيد است كه تابش كند بر دلهاى اهل معرفت و موجب اطمينان دلهاى آنان شود (از لمع ص 345-كشاف ص 914).

خواجه گويد:طوالع،ابتداى آفتاب توحيد است كه از مشرق غيب برآيد و بر اهل سعادت تابد و ولايت ظلمت و بناى پندار بردارد،و دولت كواكب و ضياء برقرار بگذارد،خورشيد دو است يكى بر جهان تابد و يكى بر جان،آنكه بر جهان تابد ظلمت نگذارد و آن دگر كه بر جان تابد وحشت خلق نگذارد،آن يكى برآيد نجوم نماند و آن دگر بر آيد رسوم نماند.

(از رسائل خواجه عبد الله ص 133).

خواجه عبد الله گويد:

هر غم كه ز گيتى طالع گردد در دم بمن سوخته راجع گردد
صبح فرج از مطلع اميد مگر در طالع من نيست كه طالع گردد

طَود

-(اصطلاح عرفانى) اين كلمه را شيخ اشراق رمزى از انسان كامل داند (تلويحات ص 106)

طُورِ أيمَن

-(اصطلاح عرفانى)مراد از طور سينۀ منشرح است باسلام و مراد از ايمن جانب و جهت عقل و غيب است.

«و ناديناه من جانب الطور الايمن» (بيان السعادة ص 6).

طولِ أَوسط

-اين اصطلاح هيوى است و دورى مركز تدوير را از اوج اوسط نامند.

طولِ بَلَد

-(اصطلاح هيئت) (رجوع به عرض بلد و التفهيم ص 172 شود)

طَهارَت

-(اصطلاح فقهى و عرفانى) در لغت پاكى و پاكيزگى است و نظافت و نزاهت است و در اصطلاح فقها.

نام است مر وضوء و غسل را و تيمم بدل از غسل و وضوء را و استعمال طهور است مشروط به نيت و طهور يعنى مطهر اول،آب است «وَ أَنْزَلْنٰا مِنَ السَّمٰاءِ مٰاءً طَهُوراً لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً» و «يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمٰاءِ مٰاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطٰانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلىٰ قُلُوبِكُمْ» و از قواعد است كه«كل الاجسام على الطهارة»مگر،ده امر كه استثنا شده است و«كل الحيوان على الطهارة»مگر كلب و خنزير و كافر و«كل الميتات على النجاسة مگر آنچه ذا نفس سائله نباشد مانند مار- ماهى و ملخ.

(از شرح لمعه ص 98 قواعد ص 365).رجوع به مطهرات شود در معتقد الاماميه آمده است:

طهارت دو گونه است:وضو است،و اين را طهارت صغرى گويند.و غسل.

و اين را طهارت كبرى گويند.

آنچه وضو را بشكند و وضو بواجب كند،شش چيز است:بول و غائط و باد

نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 2  صفحه : 1201
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست