دل است و ديگر طمأنينت روح است در قصد بكشف كه تعلق بروح دارد و عامل صحة قصد است سوم طمأنينت شهود حضرت است بلطف كه بدوام مشاهده باشد.

طَمس

-(اصطلاح عرفانى)طمس در لغت محو شدن است و در اصطلاح نيست گشتن رسوم و آثار صفات سالك است در نور الانوار.

چو موجى برزند گردد جهان طمس يقين گردد كان لم تغن بالامس
طمس مقام فناء صفات است و عبارت از ذهاب صفات بشرى است در صفات انوار ربوبيت و نفى عين باشد كه اثر آن نماند و فناى صفات بنده است در صفات حق.

(از لمع ص 358-كشف المحجوب ص 500-كشاف ص 958-شرح گلشن ص 261).

طَوارِق

-(اصطلاح عرفانى)آنچه وارد شود بر دل به بشارت يا بزجر اندر مناجات در شب و آنچه وارد بر قلوب اهل حقايق شود از طريق سمع،طوارق گويند.

(از كشف المحجوب ص 500-لمع ص 346).

طَواف

-(اصطلاح فقهى و عرفانى) مقام تحير است:

حافظ گويد:

مردم ديدۀ ما جز برخت ناظر نيست دل سرگشتۀ ما غير ترا ذاكر نيست
اشكم احرام طواف حرمت مى‌بندد گر چه از خون دل خويش دمى طاهر نيست
بستۀ دام قفس باد چو مرغ وحشى
طاير سدره اگر در طلب طاير نيست
و در شرع عبارت از دوران حول بيت الحرام است و طواف زيارت ركنى از اركان حج است.بدين طريق كه هفت مرتبه بايد بدور خانه خدا بگردد با شرائط و ترتيب خاصى 1-طاهر باشد 2-عورت خود را بپوشاند3-نيت با تعيين نوع حج و عمره و استحباب يا وجوب آن 4-ابتدا از حجر شروع كند 5-خانه خدا در طرف چپ او باشد در حال طواف 6-ما بين خانه و مقام حركت كند.

(از كشاف 916-شرح لمعه ج 1 ص 155) «و يشترط فيه دفع الحدث و رفع- الخبث و ستر العورة و الختان فى الرجل و واجبه النية المشتمل على قصده فى النسك المعين من حج او عمرة...و البدأة بالحجر الاسود و جعل البيت على يساره و الطواف بينه و بين المقام و ادخال الحجر فى الطواف للتاسى و خروجه بجميع بدنه عن البيت و اكمال السبع من الحجر و عدم الزيادة عليها فيبطل ان تعمده و الركعتان خلف المقام و تواصل اربعة اشواط فلو قطع الطواف لدونها بطل مطلقا و ان كان لضرورة و صلاة و فريضة».

(از شرح لمعه ج 1 ص 157).

كل طواف واجب ركن يبطل النسك بتركه إلا طواف النساء و الجاهل عامد...

در معتقد الاماميه آمده است:

طواف فريضه سه است:طواف متعه، و طواف زيارت،و طواف نسا.

و سنت است كه در مدت مقام مكه، سيصد و شصت شوط طواف كند.