اعضاى جماعت احمديه بايد حد اقل يك چهارم درصد در آمد خود را به صندوق انجمن بپردازند مركز جديد جماعت در «ربوه» در پاكستان واقع است يك مجلس مشاورت هم دارند كه اعضاى آن بيشتر انتخابى هستند و دبير خانه مركزى هم دارند. ربوه در حدود صد و چهار كيلومترى واقع در جنوب غربى لاهور است و در آنجا مشغول ساختن شهرى هستند كه هنوز بعلت اختلافات مذهبى با دولت پاكستان پايان نيافته است.
كسانى كه مذهب «احمديه» را مىپذيرند بايد احمدى زاده باشند يا رسما اظهار ايمان كنند.
ايماننامه ايشان چنين است:
گواهى مىدهم تنها خداوند بزرگ را بايد پرستيد او كسى است كه انباز و شريك ندارد.
من مىكوشم تا به همه قوانين اسلام عمل كنم. من محمّد (ص) پيغمبر اكرم را خاتم پيغمبران مىدانم و نيز به تمام دعويهاى ميرزا غلام احمد قاديانى اعتقاد دارم.
پس از چندى گروهى از جماعت احمديه منشعب شده و غلام احمد را به نام «مجدّد» خواندند و نه يك پيغمبر و تأكيد مىكنند كه او هرگز ادعاى پيغمبرى نكرد.
اين فرقه از گروه نخستين كوچكتر ولى در فعاليت مذهبى خود پرشور هستند و مىكوشند مردم را به دين اسلام تبليغ كنند و نه به آيين خود و در كشورهاى انگليسى زبان براى اشاعۀ مذهب خويش انتشارات فراوانى دارند.
اين دسته را انجمن اشاعۀ اسلام احمديه مىخوانند. مركز تبليغات انجمن در لندن و برلن و جاكارتاست.
اخباريه همان اصحاب حديث هستند كه در شيعه آنان را اخبارى مىنامند. ايشان تابع اخبارند و «اجتهاد» را باطل مىدانند.
ملا محمّد امين بن محمد شريف استرآبادى (در گذشته در 1033 ه) مؤسس اين مذهب در ميان شيعيان متأخر بود و بر طبق مندرجات «لؤلؤة البحرين» نخستين كسى بود كه باب ملامت بر روى مجتهدان شيعه بگشود به قسمى كه طايفۀ شيعه اثنىعشريه به دو شعبه منقسم شدند: اخباريها و اصوليها.
كتاب ملا محمّد امين موسوم به «فوائد المدينه» است و مطالب آن غالبا راجع به ملامت و سرزنش مجتهدان است و آنان را