ر

راجعه

از فرق خوارج بودند، كه از صالح بن مسرّح روى گردانيدند و از وى تبرّى جستند و به رأى صالح بن ابى صالح گرائيدند.

مقالات الاسلاميين، ج 1، ص 187-188.

راجعيه

از غلاة رافضه‌اند و گويند: على به دنيا بازخواهدگشت پيش از قيامت و امروز در ابر است و بانك رعد آواز اوست و برق درخشنده از آتش سمهاى اسب او مى‌باشد. -رجعيه.

دبستان المذاهب، ج 2، ص 93.

راجيه

از فرق مرجئه و گويند: بنده به فرمانبردارى به عالم صالح نام كرده نشود و به معصيت عاصى نام كرده نشود، زيرا كه ممكن است كه خلاف هر دو باشد.

دبستان المذاهب، ج 2، ص 93.

راسبيه

از فرق خوارج و پيروان عبد اللّه بن وهب راسبى الازدى بودند كه در سال 38 ه‌ در نهروان كشته شد.

آنان، عبد اللّه بن خباب ارتّ را كه از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجرى بكشتند، و شكم بسيارى از زنان را دريدند و گروهى را از دم تيغ گذرانيدند. حضرت على (ع) با چهار هزار نفر از ياران خويش به جنگ ايشان شتافت، و عبد اللّه بن وهب راسبى و حرقوص بن زهير بجلى را بكشت.

البدء و التاريخ، ج 5، ص 136.

الفرق بين الفرق، ص 46-48.

رافضه

در آغاز فرقه‌اى از شيعيان كوفه و از پيروان زيد بن على بن حسين بودند، كه چون او به امامت مفضول با وجود فاضل