فرقۀ عليانيه‌اند. -عليانيه.

گلدزيهر اين دو فرقه را يكى دانسته ولى مقريزى در «الخطط» ، ج 2، ص 153 عليانيه و ذميه را از هم جدا كرده است.

التبصير فى الدين، ص 75.

الفرق بين الفرق، ص 152،153.

مختصر الفرق بين الفرق، ص 157،158.

ذهبيه

فرقه‌اى از فرق صوفيه كه شعبه‌اى از صوفيان كبرويه‌اند.

ذهبيه پيروان مير شهاب الدين سيد عبد اللّه برزش‌آبادى مشهدى هستند كه مريد خواجه اسحاق ختلانى بود.

گويند: چون عبد اللّه از بيعت با خليفه او (سيد محمد نوربخش) امتناع كرد، و سلسله‌اى جداگانه تشكيل داد، خواجه اسحاق گفت: «ذهب عبد اللّه» ، يعنى عبد اللّه از بيعت ما بيرون رفت، از اين جهت آن فرقه منشعبه معروف به ذهبى شدند.

اين سلسله مذهب شيعه اماميه دارند و مروّج طريقت ايشان شيخ نجيب الدين رضا تبريزى بود و شيوخ اخير اين سلسله پرويز خان سلماسى، حاج ميرزا احمد نايب الاياله تبريزى و حاج حب حيدر بودند و شيخ كنونى آنان دكتر گنجوى تبريزى است.

ذهبيه معروف به ذهبيۀ مرتضويه هستند كه مخالفانشان آنان را ذهبيۀ اغتشاشيه خوانند و ايشان به علت اخلاص در تشيع و كمك به ولايت ائمۀ اثنى عشر در دورۀ صفويه نخست در خراسان و سرانجام در فارس موفق به گسترش طريقۀ خود در بين طبقات عامه و اهل حرف و صنايع شدند.

هفتاد و دو ملت، ص 174-176.

دنباله جستجو در تصوف، ص 264-265.