(1) مكارم : يا كارى در خارج خانه براى خود انتخاب كند، مگر اين كه به خاطر بيرون رفتنش حقّ شوهر از بين برود.

(2) سيستانى : و بنا بر احتياط مستحبّ در صورتى كه حقّ شوهر از بين نرود، بدون اجازۀ او از خانه بيرون نرود.

خوئى ، تبريزى : مسأله زنى كه صيغه شده چنانچه بدون اجازۀ شوهر از خانه بيرون برود و بواسطۀ بيرون رفتن، حقّ شوهر از بين مى‌رود بيرون رفتن او حرام است، و بنا بر احتياط در صورتى كه حقّ شوهر از بين نرود بدون اجازه او از خانه بيرون نرود.

[مسأله 2428]

مسأله 2428 اگر زنى مردى را وكيل كند كه به مدّت و مبلغ معيّن او را براى خود صيغه نمايد، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود درآورد يا به غير از مدّت يا مبلغى كه معيّن شده او را صيغه كند (1) وقتى آن زن فهميد اگر بگويد راضى هستم (2) عقد صحيح وگرنه باطل است

. اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: بهجت و مكارم نيست

(1) اراكى : آن عقد فضولى است و وقتى آن زن فهميد مى‌تواند به آن عقد رضايت دهد و چنانچه اجازه دهد، عقد نافذ و صحيح است.

(2) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : اگر اجازه نمايد. .

زنجانى : وقتى آن زن فهميد، اگر پيش از آن كه عقد انجام شده را رد كند، رضايت خود را به آن ابراز كند. .

[مسأله 2429]

مسأله 2429 پدر و جد پدرى مى‌توانند براى محرم شدن، يك ساعت يا دو ساعت زنى را به عقد پسر نابالغ خود درآورند و نيز مى‌توانند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن به عقد كسى درآورند ولى بايد آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد (1)

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) فاضل : بايد آن عقد براى دختر مصلحت داشته باشد، حتّى اگر به مقدار مهريه‌اى باشد كه براى دختر قرار مى‌دهند.

گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر پدر يا جدّ پدرى براى محرم شدن، يك ساعت يا دو ساعت زنى را به عقد پسر نابالغ خود درآورد كافى است و نيز مى‌تواند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن به عقد كسى درآورد ولى بايد آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد.

خوئى ، تبريزى : مسأله براى محرم شدن، مى‌تواند پدر يا جد پدرى، دختر نابالغ خود را يك ساعت يا بيشتر به عقد كسى درآورد ولى بايد آن عقد براى دختر نفعى داشته باشد، و امّا اگر براى پسر نابالغ جهت مَحْرَم شدن در زمانى كه به طور كلّى قابليت استمتاع نداشته باشد زنى را عقد نمايند محلّ اشكال است.

سيستانى : مسأله اگر براى محرم شدن مثلاً پدر يا جد پدرى دختر يا پسر نابالغ خود را براى مدّت كوتاهى به عقد كسى درآورد، در صورتى كه بر آن مفسده‌اى بار نشود عقد صحيح است، ولى اگر در مدّت ازدواج پسر به طور كلّى قابليت تلذذ نداشته باشد، يا دختر به طور كلّى