او نزديكى كرده باشد.

مكارم : بعداً هم بنا بر احتياط واجب نمى‌تواند با او ازدواج كند هر چند با او نزديكى نكرده باشد.

گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و با او ازدواج كند، چه با او نزديكى كرده باشد يا نه، واجب است فوراً از او جدا شود و بعداً هم او را براى خود عقد نكند و چنانچه نداند كه شوهر دارد و با او ازدواج كند پس اگر دخول واقع شود آن زن بر او حرام ابدى مى‌شود و اگر پيش از دخول متوجه شد واجب است از او جدا شود ولى بعداً مى‌تواند او را براى خود عقد كند.

مسائل اختصاصى

مكارم : مسأله 2049 اگر با زن شوهر دارى (نعوذ باللّٰه) زنا كند آن زن براى هميشه بر او حرام مى‌شود يعنى اگر از شوهرش طلاق بگيرد نمى‌تواند با او ازدواج نمايد.

مكارم : مسأله 2055 هر گاه كسى با زن شوهر دارى (نعوذ باللّٰه) زنا كند، براى توبه كردن لازم نيست به آن مرد بگويد، بلكه بايد در پيشگاه خدا توبه حقيقى كند.

فاضل : مسأله 2521 احتياط واجب آن است كه با زنى كه مشهوره به زانيه بوده، قبل از اينكه توبه‌اش معلوم بشود، ازدواج نكند.

[مسأله 2403]

مسأله 2403 زن شوهر دار اگر زنا بدهد (1) بر شوهر خود حرام نمى‌شود (2) و چنانچه توبه نكند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است كه شوهر، او را طلاق دهد ولى بايد مهرش را بدهد (3)

(1) خوئى ، سيستانى ، نورى : بر مرد زناكننده ( خوئى : بنا بر احتياط سيستانى : بنا بر احتياط واجب) حرام ابدى مى‌شود ولى. .

بهجت : اگر زن شوهردار نعوذ باللّٰه زنا كند. .

(2) اراكى : اگر چه توبه نكند و بر عمل خود باقى باشد. [پايان مسأله]

تبريزى : بر مرد زناكننده بنا بر أظهر حرام ابدى نمى‌شود و نيز بر شوهر خود حرام نمى‌شود. .

فاضل : و اگر مشهوره به زانيه بودن شود، احتياط واجب آن است كه شوهر، او را طلاق دهد ولى بايد مهرش را بدهد و اگر توبه كرد، مى‌تواند مجدّداً او را عقد كند.

(3) مكارم : و اگر مشهور به زنا شود احتياط واجب طلاق دادن اوست.

گلپايگانى ، صافى : اگر مشهوره به زانيه بودن شود احتياط لازم آن است كه شوهر، او را طلاق دهد و تا توبه نكند او را نگيرد ولى بايد مهرش را بدهد.

[مسأله 2404]

مسأله 2404 زنى را كه طلاق داده‌اند و زنى كه صيغه بوده و شوهرش مدّت او را بخشيده يا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدّتى شوهر كند و بعد شك كند كه موقع عقد شوهرِ دوم عدّۀ شوهرِ اوّل تمام بوده يا نه (1) بايد (2) به شك خود اعتنا نكند.

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: مكارم و بهجت نيست

(1) اراكى : و يقين نداشته باشد كه هنگام عقد، غافل از تمام شدن عدّه بوده است. .

گلپايگانى ، صافى : شك كند كه موقع عقدِ شوهرِ دوم، عدّۀ شوهرِ اوّل تمام بوده يا از