اشتباهاً نماز عشا را پيش از نماز مغرب بخواند و بعد از نماز ملتفت شود، نمازش صحيح است و بايد نماز مغرب را بعد از آن به جا آورد.

(1) صافى: بنا بر قول مشهور. .

بهجت: وقت مخصوص و مشترك و وقت فضيلتى دارند. .

(2) نورى: صحيح است ولى. .

(3) اراكى، گلپايگانى، فاضل، بهجت، صافى، زنجانى: اگر كسى مثلاً مسافر باشد و تمام نماز عشا را سهواً (زنجانى: يا به جهت ندانستن مسأله) در اين وقت بخواند نماز باطل است (صافى: بنا بر احتياط) . .

مكارم: وقت مخصوص نماز مغرب از اوّل مغرب است تا به اندازۀ سه ركعت، و اگر كسى مسافر باشد و تمام نماز عشا را در اين وقت بخواند باطل است هر چند از روى سهو باشد. .

(4) بهجت: براى شخص مختار. .

(5) [كلمۀ «عمداً» در رساله آيات عظام: گلپايگانى، صافى، زنجانى و بهجت نيست]

(6) بهجت: ولى احتياط در اين است كه در صورت اضطرار و تأخير نماز از نيمه شب آخر شب را ملاك براى وقت مخصوص نماز عشا قرار دهد بنا بر اين اگر به مقدار پنج ركعت به آخر شب وقت دارد هر دو نماز را به قصد ما في الذّمّه بخواند و اگر كمتر وقت دارد اگر چه يك ركعت باشد اول نماز عشا را به قصد اين كه احتمالاً وظيفۀ او نماز عشا است بخواند بعد نماز مغرب را قضا كند و بعد از آن احتياطاً نماز عشا را دو مرتبه به نيّت قضا بخواند. .

نورى: ولى اگر نماز عشا را در صورتى كه مسافر نيست در وقت مخصوص نماز مغرب سهواً بخواند و تا آخر نماز متوجه نشود تا عدول به نماز مغرب كند، نماز عشا صحيح است و بايد نماز مغرب را بعد از آن بخواند. .

خوئى، تبريزى: مسأله وقت نماز مغرب و عشا تا نيمۀ شب امتداد دارد ولى نماز عشا در صورتى كه با التفات قبل از نماز مغرب خوانده شود باطل است مگر اين كه از وقت، بيش از مقدار اداء نماز عشا نمانده باشد كه در اين صورت لازم است نماز عشا را قبل از نماز مغرب بخواند. اگر كسى اشتباهاً نماز عشا را پيش از نماز مغرب بخواند و بعد از نماز ملتفت شود نمازش صحيح است و بايد نماز مغرب را بعد از آن به جا آورد.

سيستانى: وقت نماز مغرب و عشا براى شخص مختار تا نيمه شب امتداد دارد و اما براى شخص مضطرّ كه يا از روى فراموشى يا به سبب خواب يا حيض و مانند اينها نماز را پيش از نيمه شب نخوانده وقت نماز مغرب و عشا تا طلوع فجر ادامه دارد ولى در هر صورت در حال التفات ترتيب بين آن دو معتبر است، يعنى نماز عشا در صورتى كه با التفات قبل از نماز مغرب خوانده شود باطل است. .

[مسأله 737 وقت مخصوص و مشترك براى اشخاص فرق مى‌كند]

مسأله 737 وقت مخصوص و مشترك كه معنى آن در مسألۀ پيش گفته شد، براى اشخاص فرق مى‌كند، مثلاً اگر به اندازۀ خواندن دو ركعت نماز از اول ظهر بگذرد، وقت مخصوص نماز ظهر كسى كه مسافر است تمام شده و داخل وقت مشترك مى‌شود،