بنا بر أحوط در اين صورت قدرى سدر با آب مخلوط مى‌كنند به طورى كه مضاف نشود و با آن غسل اوّل را به قصد وظيفۀ فعليه انجام مى‌دهند و سپس ميت را بدل از دو غسل بعدى دو تيمم مى‌دهند.

مكارم: مسأله اگر آب پيدا نشود، يا بدن ميّت طورى باشد كه نمى‌توان آن را غسل داد و يا به خاطر هر مانع ديگر غسل ممكن نباشد، بايد ميّت را عوض هر غسل يك تيمم بدهند، به اين ترتيب كه تيمم دهنده روبروى ميّت قرار مى‌گيرد و دست خود را به زمين مى‌زند و به صورت و پشت دستهاى ميّت مى‌كشد.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 472 اگر به علت نبودن آب، ميّت را تيمّم دهند و بعد از آن آب پيدا شود، در صورتى كه خوفى بر ميّت در تأخير دفن نيست بايد آن را غسل بدهند و حنوط و كفن كنند، و اگر نماز بر او خوانده‌اند بنا بر أحوط دوباره بخوانند.

[مسأله 569 كسى كه ميّت را تيمم مى‌دهد]

مسأله 569 كسى كه ميّت را تيمم مى‌دهد، مى‌تواند در صورت امكان دست ميّت را به زمين بزند و به صورت و پشت دستهايش بكشد و اگر به اين صورت ممكن باشد لازم نيست به دست زنده هم او را تيمم داد اگر چه احتياط استحبابى، جمع است.

مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 568.

خوئى، تبريزى، سيستانى، نورى: مسأله كسى كه ميّت را تيمم مى‌دهد بايد دست خود را به زمين بزند و به صورت و پشت دستهاى ميّت بكشد و اگر ممكن باشد احتياط واجب آن است كه با دست ميّت هم، او را تيمم بدهد.

فاضل: و لازم نيست حتماً ميت را بغل كند و دستها را از پشت به صورت او بكشد يا از روبرو دستها را بر عكس بكشد بلكه به همان صورت متعارف بكشد كافى است و بنا بر احتياط واجب اگر ممكن باشد، با دست ميّت هم او را تيمّم بدهد.

اراكى، زنجانى، سيستانى: احتياط مستحب. .

گلپايگانى، صافى: احتياط لازم. .

بهجت: مسأله كسى كه ميّت را تيمّم مى‌دهد بنا بر أظهر بايد دست خود را به زمين زده و به صورت و پشت دستهاى ميّت بكشد به اين ترتيب كه در صورت امكان و نبودن مشكل ميّت را بايد بنشاند و پشت سر او قرار گرفته و او را تيمّم بدهد ولى احتياط در اين است كه با دست خودِ ميّت نيز او را تيمّم بدهند.

احكام كفن ميّت

[مسأله 570 ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه كفن نمايند]

مسأله 570 ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه كه آنها را لنگ و پيراهن و سر تا سرى مى‌گويند كفن نمايند.

[مسأله 571 لنگ بايد از ناف تا زانو اطراف بدن را به پوشاند]

مسأله 571 لنگ بايد (1) از ناف تا زانو، اطراف بدن را به پوشاند و بهتر آن است كه از سينه تا روى پا برسد. و بنا بر احتياط واجب (2) پيراهن بايد از سر شانه تا نصف ساق پا، تمام بدن را به پوشاند (3) و درازى سر تا سرى بايد (4) به قدرى باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد (5) و پهناى آن بايد به اندازه‌اى باشد كه يك طرف آن روى طرف ديگر بيايد.

(1) بهجت: بنا بر احتياط بايد. .

سيستانى: بايد بنا بر احتياط واجب. .