زيادتر از سه روز و كمتر از ده روز مثل آن كه در هر ماه يا شش روز خون مى‌بيند يا هفت روز، نمى‌تواند به واسطۀ نشانه‌هاى حيض يا ملاحظۀ عادت بعضى از خويشانش و يا به اختيار عدد در صورتى كه بيش از ده روز خون ببيند كمتر از شش روز يا بيشتر از هفت روز را حيض قرار دهد.

مسائل متفرقه حيض

[مسأله 500 مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنى كه عادت عدديّه دارد]

مسأله 500 مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنى كه عادت عدديّه دارد، اگر خونى ببينند كه نشانه‌هاى حيض داشته باشد (يا يقين كنند (1) كه سه روز طول مى‌كشد (2)) ، بايد (3) عبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده‌اند قضا نمايند (4) ولى اگر يقين نكنند كه تا سه روز طول مى‌كشد و نشانه‌هاى (5) حيض را هم نداشته باشد، بنا بر احتياط واجب (6) بايد تا سه روز (7) كارهاى استحاضه را به جا آورند و كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك نمايند (8) و چنانچه پيش از سه روز پاك نشدند بايد آن را حيض قرار دهند.

(1) گلپايگانى، صافى: نشانۀ حيض داشته باشد و يقين كنند. .

(2) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: خوئى، مكارم و تبريزى نيست]

(3) مكارم: بايد فوراً. .

(4) خوئى، تبريزى، سيستانى: بقيه مسأله ذكر نشده.

مكارم: ولى اگر نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد بر طبق حكم مستحاضه عمل مى‌كند تا ثابت شود كه خون حيض است؛ ولى زنى كه عادت «وقتيّه» يا «وقتيّه و عدديّه» دارد به محض ديدن خون در ايّام عادت، عبادت را ترك مى‌كند.

(5) گلپايگانى، صافى: نشانۀ. .

(6) [عبارت «بنا بر احتياط واجب» در رساله آيت اللّٰه اراكى نيست]

(7) اراكى: بايد تا سه روز احتياط كرده و. .

[عبارت « تا سه روز» در رساله آيات عظام: گلپايگانى و صافى نيست]

(8) گلپايگانى، صافى: اگر چه تا ده روز طول بكشد. [پايان مسأله]

زنجانى: مسأله مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنى كه فقط عادت عدديه دارد اگر خونى ببيند كه نشانۀ حيض را داشته باشد بايد به وظايف حائض رفتار نمايند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده، بايد عبادتهاى واجبى را كه به جا نياورده‌اند، قضا نمايند، و اگر نشانه حيض را نداشته باشد، بايد به وظايف استحاضه عمل نمايند.

[مسأله 501 زنى كه در حيض عادت دارد]

مسأله 501 زنى كه در حيض عادت دارد، چه در وقت حيض عادت داشته باشد چه در عدد حيض، يا هم در وقت و هم در عدد آن، اگر دو ماه پشت سر هم بر خلاف عادت خود خونى ببيند (1) كه وقت آن يا شمارۀ روزهاى آن يا هم وقت و هم شمارۀ روزهاى آن يكى باشد، عادتش برمى‌گردد به آن چه در اين دو ماه ديده است. مثلاً اگر از روز اول ماه تا هفتم خون مى‌ديده و پاك مى‌شده چنانچه دو ماه از دهم تا هفدهم ماه، خون ببيند و پاك شود، از دهم تا هفدهم، عادت او مى‌شود. (2)

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست