و مخفى نماند كه:از براى گرسنگى ثمرات بسيار و فوائد بىشمارى است:دل را نورانى و روشن مىگرداند،و آن را صفائى و رقّتى مىبخشد.و ذهن را تند مىكند.و آدمى به واسطه آن به لذت مناجات پروردگار مىرسد،و از ذكر و عبادات مبتهج و شادمان مىشود.و رحم بر ارباب فقر و فاقه مىآورد،و گرسنگى روز قيامت را متذكر مىگردد.و شكسته نفسى در او ظاهر مىشود.و مواظبت بر عبادت و طاعت سهل و آسان مىگردد.و شهوت معصيت را كم مىكند.و خواب را كه باعث تضييع روزگار و عمر،و موجب«كلال» [1]طبع،و فوات نماز شب است كم مىكند.و آدمى را خفيف المؤنه و سبكبار مىگرداند،و به آن جهت،فارغ البال و متمكن از تهيه اسباب سفر قيامت مىشود.و بدن را صحيح و امراض را دفع مىكند.
و كم امرى است كه فايده آن مقابله با فايدۀ گرسنگى نمايد.پس بر مصاحبان شره،و شكم پرستان،لازم است كه:در صدد علاج خود برآيند.و آيات و اخبارى كه در مذمت پرخورى و فوايد گرسنگى رسيده ملاحظه كنند.و طريقه انبياء مرسلين و ائمه دين و اكابر علماء و اعاظم عرفاء را تتبّع كنند و ببينند كه هر كس كه به جائى رسيده و مرتبهاى يافته بىزحمت گرسنگى نبوده.و ملاحظه كنند كه:خلاصى از چنگ شهوات و ملكات خبيثه،بدون تحمّل آن ميسّر نگردد.و پستى مأكولات و ماده آنها را به نظر در آورند و ببينند كه آيا شركت و مشابهت با ملائكه سماوات بهتر است يا مشاركت با بهائم و حيوانات؟زيرا كه:پرخوردن شيوه چهار پايان است،كه به غير از شكم،چيزى ندانند.
چو انسان نداند بجز خورد و خواب كدامش فضيلت بود بر«دواب» 2و تأمل كنند در مفاسدى كه بر شكم پرستى مترتّب مىگردد،از ذلت و مهانت و حمق و بلادت،و سقوط حشمت و مهابت،و حدوث انواع امراض.و ياد آورند از روز تنگى و نيافتن.و ببينند چه فضيلت است در اينكه هر لحظه شكم را پر كنند و در بيت الخلاء تردد نموده آن را خالى نمايند و باز پر سازند،و شب و روز خود را كه مايه تحصيل سعادت جاويد است به آن صرف كنند.
برو اندرونى بدست آر پاك شكم پر نخواهد شد الاّ ز خاك
تنور شكم دمبدم تافتن مصيبت بود روز نايافتن