و مى‌فرمايد كه:«خدا مباهات و فخر مى‌كند ملائكه را به كسى كه خوراك او در دنيا كم باشد.و مى‌فرمايد:نگاه كنيد به بنده من كه او را در دنيا مبتلا كردم به غذا و آب،و آنها را به جهت من ترك كرد.شاهد باشيد اى ملائكه من!كه از هيچ خوردنى به جهت من نمى‌گذرد مگر اينكه درجاتى در بهشت به او عوض مى‌دهم». [1]

و فرمود كه:«نزديكترين مردم به خدا در روز قيامت كسى است كه بسيار گرسنگى و تشنگى خورد.و اندوه او در دنيا بسيار باشد». [2]

عيسى بن مريم-على نبينا و آله و عليه السلام-فرمود كه:«گرسنگى دهيد جگرهاى خود را،و برهنه و عريان داريد بدنهاى خود را،كه شايد بدين جهت دلهاى شما خدا را ببيند». [3]

جان برادر!تأمل كن در طريقه خلاصۀ موجودات و سيد كاينات-عليه و آله افضل الصلوات-.بعضى از زوجات آن حضرت گفت كه:«حضرت رسول-صلى الله عليه و آله و سلم-هرگز سير نشد،بسا بود كه از بس آن حضرت را گرسنه مى‌ديدم دل من بر او مى‌سوخت و گريه مى‌كردم و دست خود را بر شكم مباركش مى‌كشيدم و به آن حضرت عرض مى‌كردم كه:جانم فداى تو باد،هرگاه از دنيا اين قدر اكتفا نمائى كه قوت تو باشد و تورا از گرسنگى باز دارد چه ضرر خواهد داشت؟آن حضرت فرمود كه:

برادران من،از پيغمبران أولو العزم صبر نمودند بر حالتى كه اشد از اين بود،پس بر اين حال گذشتند و از دنيا رفتند و به پروردگار خود حاضر شدند پس خدا اكرام نمود ايشان را، پس من خود را مى‌بينم كه شرم دارم اگر بر رفاهيّت بگذرانم،كه مرتبه من از ايشان پست‌تر باشد.پس اينكه صبر كنم چند روز كمى در نزد من محبوبتر است كه نصيب و بهره من فردا در آخرت كم بوده باشد.و هيچ چيز در نزد من بهتر و محبوب‌تر از اين نيست كه به برادران و دوستان خود ملحق شوم و به ايشان برسم». [4]

مروى است كه:«روزى حضرت فاطمه-عليها السلام-گرده نانى از براى پدر بزرگوار خود آورد.حضرت فرمود:چه چيز است؟عرض كرد قرص نانى است،كه خود آن را پخته‌ام و بر من گوارا نبود كه بى‌شما تناول كنم.حضرت فرمود:به خدا قسم كه اين اول غذائى است كه از سه روز تا به حال به دهان پدرت رسيده است». [5]