گويا توصيف جاهل است چرا كه آن برخلاف عاقل مى‌باشد.

236- به خدا سوگند! اين دنياى شما در نظر من، از استخوان خنزيرى كه در دست شخص جذامى باشد پست‌تر است.

237- گروهى خدا را از روى رغبت و ميل (به بهشت) پرستش مى‌كنند، اين عبادت تجّار است و گروهى او را از روى ترس مى‌پرستند، اين عبادت بردگان است و گروهى خدا را به خاطر شكر نعمتها (و اين كه شايسته عبادت است) مى‌پرستند، اين عبادت آزادگان است.

238- زن همه‌اش بد است و بدتر از آن، اين كه وجود او لازم است. (بديهى است اين اشاره به زنان بى بند و بار و فاقد تعهّد و ايمان است وگرنه على عليه السلام در سخنانش بارها از زنان پاك و با ايمان مدح و تمجيد كرده است).

239- آن كس كه از سستى اطاعت كند، حقوق افراد را ضايع مى‌سازد و كسى كه از گفته سخن چين پيروى كند، دوستى براى خود باقى نمى‌گذارد.

240- سنگ غصبى در بناى خانه، گروگان ويرانى آن است.

شريف رضى رحمه الله مى‌گويد: اين سخن از پيامبر صلى الله عليه و آله نيز نقل شده است و در اين كه سخن اين دو بزرگوار شبيه هم مى‌باشد، هيچ جاى شگفتى نيست. براى اين كه هر دو از يك‌جا سرچشمه گرفته است.

241- روز انتقام مظلوم از ظالم شديدتر است از روز ستم كردن ظالم بر مظلوم.

242- تقوا و پرهيزكارى پيشه كن، اگرچه كم باشد. ميان خود و خدا پرده‌اى قرار ده گرچه نازك باشد.

243- هنگامى كه پاسخها زياد و درهم شوند، حق مخفى مى‌ماند.

244- خداوند در هر نعمتى حقّى دارد. كسى كه حقّش را ادا كند، نعمت او را افزون كند و كسى كه كوتاهى كند، نعمت را در خطر زوال قرار مى‌دهد.

245- هنگامى كه توانايى و قدرت بر چيزى پيدا شد، علاقه به آن كم مى‌شود.

246- از فرار و رميدن نعمتها برحذر باشيد كه هر فرارى باز نمى‌گردد.

247- كرم و محبّت از خويشاوندى برتر است.