173- كسى كه از افكار ديگران استقبال كند موارد خطا را مىشناسد (يعنى با
مشورت به اشتباه نمىافتد).
174- كسى كه نيزه خشم را به خاطر خدا تيز كند، توانايى بر كشتن سردمداران كفر
پيدا مىكند!
175- هنگامى كه از چيزى زياد مىترسى خود را در آن بيفكن! كه (گاه) آن ترس از
خود آن چيز سخت سعه صدر است!
176- وسيله رياست سختتر است!
177- گنهكار را به وسيله پاداش دادن به نيكوكار تنبيه كن.
178- قلب خود را از كينه ديگران پاك كن، تا قلب آنها از كينه تو پاك شود.
179- لجاجت، فكر و رأى انسان را سست مىكند.
180- طمع بردگى جاويدان است.
181- ثمره تفريط و كوتاهى پشيمانى است و ثمره دورانديشى سلامت.
182- خاموش ماندن از گفتار حكمتآميز بد است، همان گونه كه سخن گفتن
نابخردانه!
183- هميشه از دو مكتب مختلف، يكى ضلالت و گمراهى است.
184- از آن زمان كه حق به من نشان داده شد، هرگز در آن شك نكردم.
185- هرگز دروغ نگفتهام و هيچ گاه دروغ به من گفته نشده (آنچه پيامبر به من
فرموده راست و درست بوده است)، هرگز گمراه نبودم و هرگز كسى به وسيله من گمراه
نشد.
186- ستمگرى كه ابتدا به ظلم مىكند، فرداى قيامت دستش را از پشيمانى به دندان
مىگزد!
187- كوچ كردن (از دنيا) نزديك است!
188- آن كس كه صورت خود را در برابر حق قرار دهد (و به مقابله و مبارزه
برخيزد) هلاك مىشود.
189- كسى كه صبر و شكيبايى او را نجات ندهد، بىتابى او را از پاى در مىآورد!
نام کتاب : نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 779